Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 22 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T.W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi T.W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2007 r., Nr [...] w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki w decyzji Wójta Gminy o przyznaniu specjalistycznego zasiłku celowego p o s t a n a w i a przyznać T.W. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowa Izby Radców Prawnych.
T.W. w skardze z dnia 29 sierpnia 2007 r. wniosła o przyznanie prawa pomocy. Wobec tego, że wniosek nie został złożony na urzędowym formularzu działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "ppsa", wezwano skarżącą do wypełnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w terminie tygodnia od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Wraz z wezwaniem skarżącej przesłano urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy symbol PPF. W zakreślonym terminie (data na prezentacie) skarżąca złożyła wypełniony urzędowy formularz winsoku o przyznanie prawa pomocy wnosząc o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego.
Referendarz sądowy stwierdził, że:
Wniosek o przyznanie prawa pomocy zasługuje na uwzględnienie. Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 ppsa przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Przesłanka przyznania prawa pomocy osobie fizycznej sformułowana w art. 246 § 1 pkt 2 ppsa oparta jest na zwrotach szacunkowych, których samodzielne stosowanie wywołuje konieczność oszacowania wystąpienia określonego w zwrocie szacunkowym stanu faktycznego. Dlatego oceniając zasadność wniosku należy wziąć pod uwagę z jednej strony wysokość obciążeń finansowych związanych z danym postępowaniem, a z drugiej możliwości finansowe strony wnoszącej o przyznanie prawa pomocy. Przy czym muszą być to możliwości realne, istniejące w chwili składania wniosku. Ciężar dowodu okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy spoczywa na stronie wnoszącej o jego przyznanie. Przytoczone we wniosku strony okoliczności, jak również przedstawione przez nią dokumenty powinny, zatem wskazywać na okoliczności uzasadniające przyznanie prawa pomocy.
Stawka minimalnego wynagrodzenia radcy prawnego ustanowionego w sprawie niniejszej dla reprezentowania skarżącej wynosi 240 złotych netto (§14 ust. 2 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu - Dz.U. z 2002 r. Nr 163. poz. 1349 ze zm.) - 292,80 złotych brutto (§ 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu w zw. z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).
Z oświadczenia skarżącej wynika, że samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe, nie posiada żadnych oszczędności, nieruchomości ani przedmiotów wartościowych, utrzymuje się z emerytury w kwocie [...] złotych.