Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec po rozpoznaniu w dniu 12 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. W. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia [...] maja 2018 r., sygn. akt II SA/Lu [...] w sprawie ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 5 grudnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie usług opiekuńczych - w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy. p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy.
Sygn. akt II SA/Lu [...]
U z a s a d n i e n i e
Wyrokiem z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie II SA/Lu [...] Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 5 grudnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie usług opiekuńczych.
Wyrok stał się prawomocny z dniem 29 czerwca 2018 r.
W dniu 3 września 2018 r. (data wpływu) skarżący złożył skargę o wznowienie tego postępowania wraz z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy.
W uzasadnieniu skargi skarżący nie wskazał wyraźnie przepisu stanowiącego podstawę wznowienia, jednak zarzucał, że Sąd wydając kwestionowany wyrok "niczego nie ocenił dowodowo na podstawie istotnych dokumentów znanych z systemu (akta od lat w WSA/NSA)". Jednocześnie skarżący powołał się na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej L. P. z dnia 18 maja 2018 r., sygn. akt 4 [...] o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie zaistniałego w dniu 30 kwietnia 2018 r. w L. przekroczenia uprawnień przez członków składu orzekającego Samorządowego Kolegium Odwoławczego w związku z rozpoznaniem odwołania T. W. od decyzji wydanej przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia 3. r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy w formie usług opiekuńczych, polegającego na utrzymaniu w mocy wskazanej wyżej decyzji, skutkującego działaniem na szkodę interesu prywatnego T. W. tj. o czyn z art. 231 § 1 kk. Skarżący podniósł, że w postanowieniu tym Prokurator wyraźnie wskazał, że to do sądu administracyjnego należy ocena legalności decyzji wydawanej przez Kolegium, natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wydając kwestionowany wyrok w sprawie II SA/Lu [...] nie dokonał prawidłowo oceny zaskarżonej decyzji, gdyż nie przeprowadził należycie postępowania dowodowego. Skarżący zarzucił ogólnie, że organy od lat naruszają przepisy dotyczące postępowania wyjaśniającego, w szczególności przy przeprowadzaniu wywiadów środowiskowych ze skarżącym i wydają w konsekwencji niekorzystne dla skarżącego rozstrzygnięcia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Wniosek o przyznanie prawa pomocy nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie bowiem z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, zwanej "p.p.s.a." - prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. O oczywistej bezzasadności skargi można mówić, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona.
Taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie, gdyż skarga o wznowienie podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.
W świetle art. 280 § 1 p.p.s.a., sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci (...). Postępowanie wznowieniowe składa się z dwóch etapów. Pierwszy etap sprowadza się do badania na posiedzeniu niejawnym, czy skarga o wznowienie wniesiona jest w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. Chodzi w tym przypadku nie o badanie, czy rzeczywiście przyczyny wznowienia istnieją, ale czy skarżący wskazał w skardze podstawę wznowienia i czy wskazana przez niego podstawa odpowiada jednej z podanych w ustawie przyczyn uzasadniających żądanie wznowienia. W braku jednego ze wskazanych wymagań sąd odrzuci skargę (...) (zob. postanowienie NSA z dnia 4 września 2013 r., I FSK [...]). Ustawowe podstawy wznowienia postępowania określają przepisy art. 271-273 P.p.s.a. Stosownie do tych przepisów można żądać wznowienia postępowania: z powodu nieważności (art. 271 pkt 1 i 2 p.p.s.a.); gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie (art. 272 § 1 p.p.s.a.); gdy orzeczenie zostało oparte na dokumencie podrobionym lub przerobionym albo na skazującym wyroku karnym, następnie uchylonym lub że orzeczenie zostało uzyskane za pomocą przestępstwa (art. 273 § 1 pkt 1 i 2 p.p.s.a.) oraz w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu (art. 273 § 2 p.p.s.a.) lub w razie późniejszego wykrycia prawomocnego orzeczenia dotyczącego tej samej sprawy (art. 273 § 3 p.p.s.a.). Dodatkowo od 10 kwietnia 2010 r. zgodnie z art. 272 § 3 p.p.s.a. można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy potrzeba taka wynika z rozstrzygnięcia organu międzynarodowego działającego na podstawie umowy międzynarodowej ratyfikowanej przez [...].