Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi D. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego p o s t a n a w i a przyznać D. G. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w L.
Strona skarżąca wezwana do wypełnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy symbol PPF w zakreślonym terminie (data na prezentacie) wniosła wypełniony i podpisany urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy żądając przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego. Do wniosku strona skarżąca dołączyła niepotwierdzone za zgodność z oryginałem kserokopie dokumentów, przy czym na jednym z nich złożyła oświadczeni co do zarobków żony.
Referendarz sądowy stwierdził, że:
Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Ustalenie wystąpienia przesłanki z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. wymaga porównania realnych możliwości finansowych strony wnoszącej o przyznanie prawa pomocy z wysokością obciążeń finansowych związanych z postępowaniem (por. tezę 1 postanowienia NSA z dnia 25 czerwca 2008 r., sygn. akt I GZ 153/08 - Legalis). Ponadto ustalenia wymaga także wpływ obowiązku ponoszenia kosztów postępowania na sytuację materialną strony wnoszącej o przyznanie prawa pomocy i jej rodziny.
Stawka minimalnego wynagrodzenia radcy prawnego ustanowionego w sprawie niniejszej dla reprezentowania strony skarżącej wynosi 240 złotych netto (§14 ust. 2 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu - Dz.U. z 2002 r. Nr 163. poz. 1349 ze zm.) - 292,80 złotych brutto (§ 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu w zw. z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).
Z oświadczeń strony skarżącej wynika, że strona skarżąca prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną i niepełnoletnią córka, z którymi zamieszkuje w mieszkaniu o powierzchni [...] m2 i utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę żony w kwocie [...] złotych brutto - [...] złotych netto oraz świadczenia rodzinnego w kwocie [...] złotych. Łączny miesięczny dochód netto gospodarstwa domowego strony skarżącej wynosi [...] złote.
W ocenie referendarza sądowego strona skarżąca wykazała, że realnie nie jest w stanie bez uszczerbku w kosztach utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny ponieść kosztów minimalnego wynagrodzenia radcy prawnego. Porównanie wysokości minimalnego wynagrodzenia radcy prawnego w kwocie brutto do wysokości miesięcznych dochodów gospodarstwa domowego strony skarżącej, przy uwzględnieniu, że dochód ten służy utrzymaniu trzyosobowej rodziny decyduje o powyższej ocenie. Wskazuje bowiem ona, że aby ponieść minimalne koszty ustanowienia radcy prawnego strona skarżąca przeznaczyć na ten cel musi 1/3 swoich dochodów netto, co uwzględniając ich wysokość, czyni prawdopodobnym powstanie uszczerbku w kosztach utrzymania koniecznego w związku poniesieniem wynagrodzenia radcy prawnego.
Wobec powyższego, referendarz sądowy działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. i art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.