Termin, o którym mowa w art. 53 § 1 p.p.s.a. jest terminem ustawowym i w przypadku jego uchybienia dopuszczalne jest jego przywrócenie na wniosek strony. W sytuacji zatem, gdy strona uchybiła terminowi do złożenia skargi skuteczne jej wniesienie i nadanie sprawie dalszego biegu uzależnione pozostaje od złożenia przez nią lub jej pełnomocnika, w terminie przewidzianym w art. 87 § p.p.s.a., wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, a następnie uwzględnieniu tego wniosku przez Sąd. Stosownie bowiem do art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Wniosek o przywrócenie terminu, musi być jednakże złożony do sądu, w którym czynność miała być dokonana - za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi - w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu i równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 1-4 p.p.s.a).
W rozpatrywanym przypadku pełnomocnik skarżącego wystąpiła z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, w związku z czym należało ocenić w pierwszej kolejności czy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu zostało wniesione w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Wskazać należy, że w wypadku ustanowienia pełnomocnika z urzędu w trybie art. 243 i nast. p.p.s.a. dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi jest dzień, w którym pełnomocnik z urzędu miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi po zapoznaniu się z aktami sprawy, jednak nie później niż dzień upływu trzydziestu dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do występowania w sprawie (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. akt I FZ [...], postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 marca 2007 r., sygn. akt II FZ [...], postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2011 r., sygn. akt II FZ [...], Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych; orzeczenia.nsa.gov.pl).
Mając na uwadze wskazywane przez adwokat M. P. okoliczności faktyczne związane z jej ustanowieniem, Sąd stwierdza, że 7-dniowy termin został zachowany. Zawiadomienie o wyznaczeniu pełnomocnikiem z urzędu dla adwokat M. P. zostało jej doręczone (jak wynika z akt sprawy) w dniu 31 lipca 2018 r., natomiast dekretacja udzielająca zgody na zapoznanie się z aktami sprawy nastąpiła w dniu 2 sierpnia 2018 r.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy zatem, że nadanie w urzędzie pocztowym w dniu 9 sierpnia 2018 r. przesyłki zawierającej wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi (wraz ze sporządzoną skargą), oznacza, że termin, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a., został zachowany.
Z okoliczności sprawy wynika ponadto, że w sprawie zostały także spełnione - określone w art. 87 § 2 i 4 p.p.s.a. - pozostałe przesłanki warunkujące przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym, tj. wniesienia skargi.
Reasumując, złożony przez pełnomocnika wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi podlegał uwzględnieniu, o czym Sąd - działając na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. - orzekł jak w sentencji postanowienia.