Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Protokolant Starszy asystent sędziego Jakub Polanowski, po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie.
W dniu 23 września 2011 r. M. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia 7 września 2011 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Wójta Gminy R. przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. z dnia 28 lipca 2011 r., nr [...], odmawiającą przyznania skarżącemu zasiłku okresowego.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. wniosło o oddalenie skargi jako bezzasadnej.
W dniu 24 listopada 2011 r. do Sądu wpłynęła kopia odpisu skróconego aktu zgonu z dnia 14 listopada 2011 r., nr [...], wydanego przez Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w R., z którego wynika, że skarżący zmarł w dniu 12 listopada 2011 r. (k. 14).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
W myśl art. 161 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: "p.p.s.a.", sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania.
Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji z dnia 28 lipca 2011 r., nr [...], odmawiającą przyznania skarżącemu zasiłku okresowego. Materialnoprawną podstawę tejże decyzji stanowił art. 38 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.). W świetle tego przepisu zasiłek okresowy przysługuje osobie samotnie gospodarującej, ze względu na zachodzące w przypadku tej osoby szczególne okoliczności, takie jak np. jej długotrwała choroba, niepełnosprawność, bezrobocie, możliwość utrzymania lub nabycia uprawnień do świadczeń z innych systemów zabezpieczenia społecznego, o ile dochód tejże osoby nie przekracza kwoty 477 zł miesięcznie.
Zasiłek okresowy, którego przyznania domagał się skarżący, stanowi zatem świadczenie ściśle związane z osobą świadczeniobiorcy, gdyż udzielenie wsparcia ze środków pomocy społecznej w tej formie uzależnione jest wyłącznie od trudnej sytuacji osobistej, zdrowotnej czy majątkowej danej osoby. Z powyższego wynika również, iż w uwagi na charakter prawny zasiłku okresowego, który stanowi przedmiot rozstrzygnięcia zawartego w zaskarżonej decyzji, wynik niniejszego postępowania sądowego dotyczy wyłącznie interesu prawnego skarżącego, a nie dotyczy interesu prawnego innych osób.
Nie ulega więc wątpliwości, że przedmiot postępowania w niniejszej sprawie odnosi się tylko do praw ściśle związanych z osobą zmarłego skarżącego, a nie ma innych osób, których interesu prawnego mógłby dotyczyć wynik tego postępowania.
Z tych względów, na podstawie powołanego art. 161 § 1 pkt 2 p.p.s.a., Sąd orzekł, jak w postanowieniu.