Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zwrotu zasiłku pielęgnacyjnego p o s t a n a w i a odrzucić skargę kasacyjną.
Zgodnie z art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Przepisu art. 175 § 1 p.p.s.a. nie stosuje się, jeżeli skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 p.p.s.a.). Stosownie do art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej przez podmiot niewymieniony w art. 175 § 1 lub § 2 p.p.s.a. jest brakiem, który nie podlega uzupełnieniu w trybie art. 49 p.p.s.a. w zw. z art. 176 p.p.s.a. i powoduje odrzucenie skargi kasacyjnej na podstawie art. 178 p.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 30 lipca 2008 r., sygn. akt I OZ 555/08 - Lex nr 494297).
W przedmiotowej sprawie, w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej, L. M. niebędąca adwokatem czy radcą prawnym ani podmiotem wymienionym w art. 175 § 2 p.p.s.a., uprzednio pouczona o trybie i terminie sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej, wniosła samodzielnie sporządzoną skargę kasacyjną. W tym stanie sprawy, w świetle unormowania art. 178 p.p.s.a. wniesiona przez L. M. skarga kasacyjna podlega odrzuceniu.
Z tych względów należało orzec jak w postanowieniu.