Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Witold Falczyński po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. G. na postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji w sprawie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich p o s t a n a w i a I. zawiesić postępowanie; II. podjąć postępowanie z udziałem wdowy po skarżącym E. G. - M. G .
W dniu 29 sierpnia 2014 r. (data nadania) E. G.wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji tego organu z dnia [...] r., nr [...] odmawiającej przyznania skarżącemu uprawnień kombatanckich.
W dniu 22 grudnia 2014 r. do Sądu wpłynął wystawiony przez Urząd Stanu Cywilnego w Chełmie odpis skrócony aktu zgonu (k. 34), z którego wynika, że skarżący E. G. zmarł w toku postępowania sądowego w dniu 1 listopada
2014 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
W myśl art. 124 § 1 pkt 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej jako "p.p.s.a."), sąd zawiesza postępowanie z urzędu w razie śmierci strony, chyba że przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego.
Uprawnienia kombatanckie określone w przepisach ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 1206 ze zm.) przysługują kombatantom oraz osobom uprawnionym, o których mowa w art. 2 i 4 tej ustawy. Ukształtowane zostały one jako uprawnienia o charakterze osobistym w tym sensie, że przysługują wymienionym podmiotom i nie przechodzą na inne osoby. W świetle art. 20 ust. 3 ustawy o kombatantach, wyjątek od powyższej zasady dotyczy wdów lub wdowców-emerytów i rencistów pozostałych po kombatantach i uprawnionych do świadczeń z ustawy o kombatantach w zakresie oznaczonym w tym przepisie (por. wyroki NSA: z dnia 6 listopada 2001 r., sygn. akt V SA 638/01 oraz z dnia 1 grudnia 1995 r. sygn. akt SA/GD 2197/94 - dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych).
Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że wobec śmierci skarżącego E. G. w dniu 1 listopada
2014 r. oraz faktu, iż przy życiu pozostaje jego żona - M. G , która może należeć do kategorii podmiotów określonych w art. 20 ust. 3 ustawy o kombatantach, postępowanie w niniejszej sprawie należało zawiesić, o czym orzeczono w pkt I sentencji postanowienia.
Mając jednak na uwadze, że na podstawie akt sprawy możliwym jest ustalenie adresu M. G. (z akt wynika, że adres ten pozostaje ten sam, co ostatni adres zamieszkania zmarłego E. G.), przez co można uznać, że doszło w sprawie do wskazania następcy prawnego zmarłego skarżącego, Sąd na podstawie art. 128 § 1 pkt 1 p.p.s.a. postanowił jednocześnie podjąć zawieszone postępowanie z udziałem wdowy po skarżącym - M. G , co umożliwi jej wypowiedzenie się, czy popiera skargę (por. wyrok NSA w Gdańsku z dnia 1 grudnia 1995 r., sygn. akt SA/Gd 2197/94, publ. OSP 1997/2/29 - z glosą aprobującą W. Chróścielewskiego i Z. Kmieciaka publ. OSP 1997/2/29).
Z tych względów Sąd orzekł, jak w sentencji.