Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Witold Falczyński po rozpoznaniu w dniu 8 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zwrotu należności z funduszu alimentacyjnego - w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] r., nr [...] p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] r., nr [...].
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r., nr [...] Samorządowego Kolegium Odwoławczego utrzymało w mocy decyzję z dnia [...] r., nr [...], wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta przez Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie, zobowiązującą K. C. do zwrotu świadczeń z funduszu alimentacyjnego wypłaconych na rzecz osób uprawnionych: A. C. i K. C. w okresie od dnia 1 października 2010 r. do dnia 30 sierpnia 2011 r., w łącznej wysokości 7.700 zł, wraz z ustawowymi odsetkami wynoszącymi na dzień wydania 3.179,52 zł na dzień wydania decyzji organu I instancji.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie K. C. wniósł o wstrzymanie wykonania ww. decyzji organów obu instancji, powołując jako podstawę prawną tego wniosku art. 61 § 2 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z przepisem art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze. zm.), dalej jako "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl § 2 pkt 1 cytowanego przepisu, w razie wniesienia skargi na decyzję lub postanowienie, organ, który wydał decyzję lub postanowienie, może wstrzymać, z urzędu lub na wniosek skarżącego, ich wykonanie w całości lub w części, chyba że zachodzą przesłanki, od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji lub postanowieniu rygoru natychmiastowej wykonalności albo, gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Ponadto, stosownie do § 3 tego unormowania, również sąd, po przekazaniu mu skargi, może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Na wstępie wyjaśnić należy, że pomimo, iż przedmiotowy wniosek K. C. w pierwszej kolejności został skierowany do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, o czym świadczy powołanie art. 61 § 2 pkt 1 p.p.s.a. jako jego podstawy prawnej, z akt sprawy nie wynika, by został on przez ten organ załatwiony, zatem aktualnym stało się jego rozpoznanie przez Sąd na zasadzie § 3 tego unormowania.
Weryfikując istnienie w niniejszej sprawie opisanych w tym ostatnim przepisie przesłanek wstrzymania wykonania decyzji należy wyjaśnić, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem, przesłankę wyrządzenia znacznej szkody należy interpretować jako szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (por. postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04, niepubl.).