Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie świadczeń rodzinnych; w zakresie wniosku skarżącej o przywrócenie terminu do wykonania wezwania Sądu z dnia 29 września 2014 r. do wypełnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy p o s t a n a w i a odmówić przywrócenia terminu.
B. W. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...]w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie świadczeń rodzinnych, wniosła o przyznanie prawa pomocy. W związku z tym, zarządzeniem z dnia 29 września 2014 r. Sąd wezwał ją do wypełnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie praw pomocy. Wezwanie zostało doręczone skarżącej w dniu 14 października 2014 r. W związku z tym, że strona nie przesłała formularza, referendarz sądowy postanowieniem z dnia 14 listopada 2014 r. pozostawił bez rozpoznania wniosek o przyznanie prawa pomocy. Postanowienie powyższe zostało doręczone skarżącej w dniu 20 listopada 2014 r. W tym samym dniu strona złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wykonania wezwania z dnia 29 września 2014 r. W uzasadnieniu wyjaśniła, że nie mogła dokonać czynności w terminie "z powodu niedyspozycji wywołanej chorobą" (kopia zaświadczenia lekarskiego z dnia 20 października 2014 r., wskazującego, że "stan zdrowia A. W., będącej pełnomocnikiem strony, w dniach 20 października 2014 r. - 13 listopada 2014 r. uniemożliwiał podjęcie wskazanej czynności". Zdaniem skarżącej nieuwzględnienie wniosku spowoduje dla niej ujemne skutki, bowiem nie zostanie rozpoznany jej wniosek o przyznanie prawa pomocy. Do wniosku dołączyła wypełniony i podpisany formularz.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), czynność podjęta w postępowaniu sądowym przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże sąd, na wniosek strony, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, postanowi o przywróceniu terminu (art. 86 § 1). Z treści art. 87 wskazanej ustawy wynika, że pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Sąd uznał, że warunki formalne niniejszego wniosku zostały zachowane, wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu dopełniono czynności w postaci złożenia wniosku PPF.
Oceniając natomiast złożony wniosek w świetle braku winy strony w uchybieniu terminu sąd uznał w okolicznościach niniejszej sprawy, że pełnomocnik nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu do wypełnienia wezwania z dnia 29 września 2014 r.
W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że brak winy w uchybieniu terminu winien być oceniany w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od osoby dbającej należycie o swoje interesy. Od strony postępowania można bowiem oczekiwać i wymagać szczególnej staranności w zakresie prowadzenia swych spraw. Dopuszczenie się przez stronę choćby lekkiego niedbalstwa daje podstawę do przyjęcia jej zawinienia w uchybieniu terminu i odmowy przywrócenia terminu. Trzeba też zaznaczyć, że o winie strony, która uchybiła terminowi, stanowi również wina jej pełnomocnika procesowego.
Zatem okoliczności wskazane przez pełnomocnika we wniosku nie mogły stanowić podstawy do przywrócenia terminu do wykonania wezwania. Zły stan zdrowia pełnomocnika, nie został poparty żadnym dowodem wskazującym dokładnie, jakie dolegliwości pełnomocnikowi dolegały, a które uniemożliwiły dokonanie czynności w terminie. Ogólne zwolnienie wskazujące jedynie, że "pacjentka z powodu złego stanu zdrowia zwolniona jest z zajęć studenckich" nie może stanowić podstawy dla jego uwzględnienia. Podkreślić należy, że strona odpowiada za prowadzenie własnych spraw w sposób umożliwiający dochowanie obowiązujących ją terminów procesowych, jeżeli zatem pełnomocnik był chory, pisemny wniosek mógł podpisać i złożyć do sądu jego mocodawca.
Ponadto odmowa przywrócenia terminu do wykonania wezwania sądu w przedmiocie przesłania wniosku PPF nie spowoduje ujemnych skutków dla strony. Strona bowiem może wnieść o przyznanie prawa pomocy na każdym etapie postępowania, w tym także złożyć kolejny wniosek w tym przedmiocie.
Mając na względzie powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie na podstawie art. 86 § 1 w związku z art. 87 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi niniejszy wniosek o przywrócenie terminu nie uwzględnił.