Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 września 2016 r. wniosku K. P. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi K. P. na orzeczenie nr 6 Komendanta Wojewódzkiego Policji w Olsztynie z dnia 6 czerwca 2016 r. w przedmiocie kary dyscyplinarnej nagany postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Orzeczeniem nr "[...]" z dnia "[...]" r., Komendant Wojewódzki Policji utrzymał w mocy orzeczenie nr "[...]" Komendanta Powiatowego Policji z dnia "[...]" r. o uznaniu asp. K. P. za winnego naruszenia dyscypliny służbowej i wymierzeniu mu kary nagany.
Orzeczenie to doręczone zostało na adres skarżącego, do rąk jego pełnoletniej córki D. P. w dniu 24 czerwca 2016 r.
W dniu 25 lipca 2016 r. K. P. sporządził skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie i nadał ją w placówce pocztowej w dniu 28 lipca 2016 r.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie z uwagi na uchybienie terminowi do jej wniesienia. Wskazał, że orzeczenie doręczone zostało w dniu 24 czerwca 2016 r. pełnoletniej córce skarżącego i zawierało pouczenie o terminie i sposobie wniesienia skargi. Termin do wniesienia skargi upłynął z dniem 25 lipca 2016 r.
Odpowiedź na skargę doręczona została skarżącemu w dniu 18 sierpnia 2016 r.
W dniu 25 sierpnia 2016 r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Oświadczył, że był przekonany o zachowaniu terminu. Wyjaśnił, że w dniu 14 lipca 2016 r., gdy wrócił wieczorem ze służby zadzwoniła do niego córka D. P. i powiedziała mu, że zaraz przyjedzie, aby oddać mu list, który odebrała od listonosza, gdy zajechała do domu. Córka zapewniała go, że list odebrała 28 czerwca 2016 r., gdyż kojarzyła to z faktem, że tego dnia była na wizycie kontrolnej ze swoim 3-tygodniowym synkiem i przyjechała do domu przy ul. "[..]". Skarżący podał, że z ulgą przyjął, że ma na napisanie skargi całe dwa tygodnie. W przekonaniu takim pozostawał do dnia 18 sierpnia 2016r., tj. do dnia doręczenia odpowiedzi na skargę. Udokumentował, że jego córka w dniu 1 czerwca 2016 r. urodziła dziecko. W ocenie strony okoliczność ta miała decydujący wpływ na to, że córka nie przekazała mu przesyłki i w ogóle o niej zapomniała. Argumentował, że był to trudny okres w jej życiu, ciężki poród zakończony cesarskim cięciem, a następnie bezskuteczne próby karmienia dziecka piersią, wywołały u niej poporodowe stany depresyjne. Podał, że na przełomie czerwca i lipca córka częściej bywała z dzieckiem w domu na ul. "[...]" ze względu na pomoc rodziny w opiece nad dzieckiem, niż w mieszkaniu partnera, który często przebywał na delegacjach. Wskazał, że w dniach 24 i 28 czerwca 2016 r. miał całodzienną służbę. Powyższe okoliczności, zdaniem skarżącego, wskazują na brak jego winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Podkreślił, że córka nieświadomie wprowadziła go w błąd. Zapewnił, że córka nie mieszka z nimi i trudno przyjąć, że przesyłka została prawidłowo doręczona, gdyż nie jest ich domownikiem. Do wniosku skarżący załączył oświadczenie córki potwierdzające wskazane okoliczności.
Pismem z dnia 5 września 2016 r. organ wniósł o odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Zauważył, że z wnioskiem takim należy wystąpić w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminowi, a nie od daty, w której strona dowiedziała się o uchybieniu terminowi. Wskazał, że skarżący nie wykazał kiedy nastąpiło ustanie przyczyny uchybienia terminowi, jedynie podał dzień 18 sierpnia 2016 r. jako termin dowiedzenia się o wniesieniu skargi po upływie ustawowego terminu. Podniósł, że z wniosku o przywrócenie terminu należy domniemywać, że o korespondencji od organu odwoławczego skarżący dowiedział się w dniu 14 lipca 2016 r., czyli w terminie do wniesienia skargi.