Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 9 października 2012r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku K. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie niedopuszczalności odwołania w sprawie pozwolenia na budowę postanawia umorzyć postępowanie w przedmiocie wniosku o przywrócenie terminu.
Postanowieniem z dnia "[...]" Wojewoda stwierdził niedopuszczalność odwołania K. K. od decyzji Starosty O. z dnia "[...]" zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na rozbudowę galerii Centrum O. o budynek usługowo-handlowy z garażem wielostanowiskowym wraz z infrastrukturą techniczną na dz. nr "[...]", "[...]" obr. "[...]" O. Postanowienie to zostało wysłane 13 października 2011r. na adres do korespondencji podany przez K. K. Przesyłka nie została odebrana, a awizo powróciło z adnotacją "mieszkanie zamknięte". Przedmiotowe postanowienie K. K. odebrał osobiście w dniu 29 lipca 2012r.
W dniu 6 sierpnia 2012r. K.K. wniósł skargę na powyższe postanowienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Wyjaśnił, iż z powodu częstych wyjazdów podał adres zamieszkania rodziców jako adres do korespondencji. Jednakże nie uwzględnił faktu, iż od roku rodzice nie posiadają skrzynki pocztowej o czym dowiedział się pod koniec lipca 2012r. W związku z tym nie otrzymał awiza, gdyż poczta nie miała go gdzie zostawić. Wskazał, iż prawdopodobnie awizo zostało umieszczone na ogrodzeniu domu, co nie wypełnia przesłanki skutecznego doręczenia zastępczego. Przytoczył orzecznictwo sądowoadministracyjne dotyczące kwestii doręczeń. Podniósł, iż te okoliczności potwierdzają jego brak winy w dochowaniu terminu do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia skargi jest bezprzedmiotowe, gdyż skarżący nie uchybił tego terminu.
Podnieć bowiem należy, iż stosownie do treści art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, (Dz.U. z 2012r. poz. 270) skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Zasady dokonywania doręczeń decyzji i postanowień w toku postępowania administracyjnego regulują przepisy art. 39-49 Kodeksu postępowania administracyjnego. Art. 44 Kodeksu postępowania administracyjnego reguluje kwestię tzw. doręczenia zastępczego. Zgodnie z § 2 i powołanego artykułu w razie niemożności doręczenia pisma zawiadomienie o pozostawieniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w terminie siedmiu dni, licząc od dnia pozostawienia zawiadomienia w miejscu określonym w § 1, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W przypadku niepodjęcia przesyłki w terminie, o którym mowa w § 2, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru przesyłki w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od daty pierwszego zawiadomienia.
Słusznie podnosi skarżący, iż dla skutecznego doręczenia pisma niezbędne jest spełnienie przesłanek wskazanych w powołanym przepisie. Jak podniesiono w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 czerwca 2011r. (Sygn. akt I OSK 935/11) samo umieszczenie na kopercie zawierającej przesyłkę lub na dowodzie potwierdzającym doręczenie pisma pieczęci urzędu pocztowego i daty czy wzmianki o awizowaniu przesyłki nie może być wystarczające do przyjęcia, że spełnione zostały przesłanki doręczenia pisma ustanowione w art. 44 Kodeksu postępowania administracyjnego. Bezwarunkowo konieczna jest wyraźna adnotacja, że doręczyciel zawiadomił adresata o przesyłce w sposób określony w art. 44 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Z akt niniejszej sprawy wynika, że doręczenie zaskarżonej decyzji nie wypełnia przesłanek określonych przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego. Z akt sprawy wynika bowiem, iż przesyłka zawierająca zaskarżone postanowienie wysłana w dniu 13 października 2011r. nie została doręczona pod adresem wskazanym przez skarżącego jako adres do doręczeń i wróciła z adnotacją "mieszkanie zamknięte". Z adnotacji tej nie wynika jednak, czy zawiadomienie o pozostawieniu pisma w urzędzie pocztowym umieszczono w miejscu określonym w powołanym wyżej art. 44 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, co ma tym większe znaczenie w kontekście wyjaśnień skarżącego o braku skrzynki pocztowej w miejscu zamieszkania rodziców, wskazanym jako adres do doręczeń. Z tych samych względów nie można uznać za skuteczne doręczenie zaskarżonego postanowienia wysłanego w dniu 11 czerwca 2012r. Zatem uznać należy, iż skuteczne doręczenie skarżącemu postanowienia Wojewody z dnia "[...]" nastąpiło w dniu 29 lipca 2012r. Zatem skarga złożona w urzędzie pocztowym w 6 sierpnia 2012r. została wniesiona w terminie do jej wniesienia. Skoro zaś skarżący nie uchybił terminu do wniesienia skargi to postępowanie w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia skargi jest bezprzedmiotowe.
Z tego względu na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.