Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie Krzysztof Nesteruk po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego E.K. o zasądzenie wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi Z.N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w "[...]" z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zasiłku celowego postanawia przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na rzecz radcy prawnego E. K. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) powiększoną o należny podatek VAT, tytułem wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Radca prawny E.K., wyznaczona po oddaleniu skargi pełnomocnikiem skarżącego na zasadzie prawa pomocy, przedstawiła wraz z opinią o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wniosek o przyznanie wynagrodzenia za jej sporządzenie, zawierający oświadczenie, iż nie zostało ono uiszczone ani w całości, ani w części. Załączony został dowód wysłania opinii skarżącemu.
Podstawą rozpatrzenia wniosku jest art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. -
- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), stanowiący, iż wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zgodnie z § 15 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U z 2013, poz. 490), zwanego dalej w skrócie rozporządzeniem, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 i 4, oraz niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego. Zasądzając opłatę za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia (§ 2 ust. 1 rozporządzenia). W sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach (§ 2 ust. 3 rozporządzenia).
Stosownie do § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia, stawka minimalna za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej przez radcę prawnego, który nie prowadził sprawy w pierwszej instancji, wynosi 75 % stawki minimalnej określonej w pkt 1. W niniejszej sprawie, z uwagi na jej przedmiot, zastosowanie ma stawka minimalna, określona w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia, wynosząca 240 zł.
Wobec powyższego stwierdzono, iż w warunkach niniejszej sprawy wyznaczonemu radcy prawnemu należne jest wynagrodzenie w kwocie 180 zł netto (240 zł x 75%), powiększonej o należny podatek VAT. Stąd orzeczono jak w sentencji w oparciu o art. 258 § 2 pkt 8 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.