Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2016r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. P. o przywrócenie terminu do uiszczenie wpisu sądowego w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry postanawia odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II z dnia 23 października 2015r. pełnomocnik skarżącego M. P. - adw. U. K.- została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 400 zł od wniesionej skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia [...] w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem - w terminie siedmiu dni od daty doręczenia zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie to zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego w dniu 28 października 2015r. Termin zakreślony przez Sąd upłynął w dniu 4 listopada 2015r., a wpis został uiszczony w dniu 12 listopada 2015r. Jednocześnie pełnomocnik skarżącego wniosła o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego. Podała, że w terminie od dnia 3 listopada 2015r. do dnia 9 listopada 2015r. skarżący przebywał na zwolnieniu lekarskim i jego stan zdrowia był zły, a ponadto w domu przebywał sam, gdyż żona wyjechała do Niemiec i powróciła dopiero w dniu 5 listopada 2015r. Pełnomocnik skarżącego wyjaśniła ponadto, że skarżący nie posiada obecnie konta bankowego, gdyż niedawno je zamknął i nie miał możliwości dokonania wpisu sadowego bez opuszczania domu. W związku z tym w ocenie pełnomocnika skarżącego nie uiścił on wpisu w terminie bez swojej winy nawet przy dochowaniu najwyższej staranności. Pełnomocnik skarżącego wskazała, że sama także przebywała na zwolnieniu lekarskim w dniach 3-7 listopada 2015r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r. poz. 270 ze zm., dalej jako: p.p.s.a.) sąd na wniosek strony przywraca termin do dokonania czynności w postępowaniu sądowym, jeżeli uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania uchybienia terminu i należy w nim uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.).
Kryterium braku winy jako przesłanki zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania staranności przy dokonywaniu czynności. Powszechnie przyjmuje się - jako kryterium przy ocenie istnienia winy lub jej braku w uchybieniu terminu procesowego - obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Zatem przywrócenie terminu może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lipca 2008r., sygn. akt II OZ 712/08, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 grudnia 2015 r., sygn. akt I GZ 880/15, dostępne w Internecie).
Ponadto wskazać należy, że jeżeli strona działa w postępowaniu przez pełnomocnika, działania lub zaniechania pełnomocnika wywołują bezpośrednie skutki dla mocodawcy. Takie stanowisko, w myśl którego mocodawca ponosi ryzyko ujemnych skutków niestarannego zachowania się swojego pełnomocnika, jest ugruntowane w orzecznictwie sądów administracyjnych. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 18 grudnia 2013r., sygn. I OZ 1198/13, dostępne w Internecie), pojęcie winy strony w uchybieniu terminu w postępowaniu sądowym obejmuje także swym zakresem winę osób trzecich, upoważnionych przez stronę do dokonania określonej czynności, a na skarżącym, jako mocodawcy, ciąży ryzyko ujemnych skutków niestarannego zachowania reprezentującego go pełnomocnika. Analogiczne stanowisko w kwestii skutków uchybienia terminu przez pełnomocnika i oceny braku winy zajął NSA w postanowieniach m.in. z dnia 31 marca 2009r. (sygn. akt I FZ 69/09), z dnia 23 lipca 2009r. (sygn. akt I OZ 737/09), z dnia 14 grudnia 2011r. (sygn. akt II GZ 527/11).