Skarga B. P. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w O. w przedmiocie usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2018r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu r.pr. M. S. od postanowienia Referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie z dnia 19 czerwca 2018r. sygn. akt II SA/Ol 1274/15 w sprawie przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi B. P. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w O. z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości postanawia zmienić pkt 2 zaskarżonego postanowienia w ten sposób, że przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na rzecz radcy prawnego M. S. kwotę 39,90 zł (trzydzieści dziewięć złotych dziewięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów dojazdu na rozprawę. WSA/pos.1- sentencja postanowienia

Inne orzeczenia o symbolu:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Inne orzeczenia z hasłem:
Koszty postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego
Uzasadnienie strona 1/3

Radca prawny M. S. - ustanowiona na zasadzie prawa pomocy pełnomocnikiem skarżącej w niniejszej sprawie - składając odpowiedź na skargę kasacyjną organu wystąpiła o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w drugiej instancji - w postaci opłaty określonej w § 21 ust. 1 pkt 2 lit. a w zw. z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. z 2016r., poz. 1715 ze zm., dalej jako: rozporządzenie) oraz kwoty 79,80 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu na rozprawę (pociągiem z O. do W. i z powrotem). Oświadczyła, że koszty nie zostały zapłacone w całości ani w części. Do wniosku dołączyła 1 bilet na trasie O.-W. na kwotę 39,90 zł.

Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2018r. (sygn. akt II SA/Ol 1274/15) referendarz sądowy przyznał pełnomocnikowi kwotę 180 złotych powiększoną o należny podatek VAT, tytułem wynagrodzenia za sporządzenie i złożenie odpowiedzi na skargę kasacyjną oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. W uzasadnieniu podano, że zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017r., poz. 1369 ze zm. - tekst jednolity obowiązująca w dacie wydania postanowienia - dalej jako: p.p.s.a.) wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Wskazano, że w § 21 ust. 1 rozporządzenia nie została przewidziana stawka minimalna za sporządzenie odpowiedzi na skargę kasacyjną, a w związku z tym należało przyjąć - stosownie do uchwały NSA z 19 listopada 2012r. (sygn. akt FPS 4/12) - że za taką czynność przysługuje opłata według stawki za czynność o najbardziej zbliżonym rodzaju, którą jest sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej. Zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. a w zw. z w § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia należało zatem przyznać wyznaczonemu radcy prawnemu wynagrodzenie za sporządzenie i wniesienie odpowiedzi na skargę kasacyjną oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w wysokości 180 zł, powiększone o kwotę podatku od towarów i usług (§ 4 ust. 3 rozporządzenia). Odnosząc się do żądania zwrotu wydatków związanych z dojazdem na rozprawę przed Naczelnym Sądem Administracyjnym i drogą powrotną powołano się na orzecznictwo sądów administracyjnych, zaprezentowane m.in. w postanowieniu NSA z 11 lutego 2014r. (sygn. akt II FSK 2943/11), zgodnie z którym pełnomocnikowi przysługuje zwrot racjonalnych i celowych kosztów przejazdu własnym samochodem lub innym odpowiednim środkiem transportu - tylko w sytuacji, gdy sąd zarządzi stawienie się strony lub pełnomocnika. Skoro zaś stawiennictwo pełnomocnika na rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym było nieobowiązkowe, to nie było podstaw do zasądzenia na jego rzecz zwrotu kosztów przejazdu.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Inne orzeczenia z hasłem:
Koszty postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego