Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 marca 2015r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automatach bez zezwolenia na skutek zażalenia strony skarżącej od postanowienia z dnia 23 lutego 2015r. odrzucającego sprzeciw postanawia odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 29 stycznia 2015r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie, po rozpoznaniu wniosku skarżącej Spółki o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]’ w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automatach bez zezwolenia, odmówił zwolnienia skarżącej od kosztów sądowych.
Postanowienie to doręczone zostało na adres Spółki do rąk uprawnionego pracownika w dniu 3 lutego 2015r. Pouczono wówczas skarżącą, że na postanowienie przysługuje sprzeciw w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia, pod rygorem jego odrzucenia.
W dniu 12 lutego 2015r. (data nadania pocztowego) Spółka wniosła przedmiotowy sprzeciw, domagając się przyznania wnioskowanego prawa pomocy.
Postanowieniem dnia 23 lutego 2015r., sygn. akt II SA/Ol 1327/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucił sprzeciw na podstawie art. 259 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz.U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a."), w związku z uchybieniem terminu do jego wniesienia. Postanowienie to doręczone zostało Spółce (do rąk uprawnionego pracownika) wraz z pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia zażalenia w dniu 3 marca 2015r.
W dniu 12 marca 2015r. (data nadania pocztowego) skarżąca wniosła zażalenie na postanowienie o odrzuceniu sprzeciwu, zarzucając naruszenie art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a. poprzez błędną ocenę dołączonych do wniosku dokumentów i nieuprawnione przyjęcie, że nie wykazała, iż nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Strona wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 194 § 1 i § 2 p.p.s.a. na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, w przypadkach przewidzianych w ustawie, przysługuje zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia.
W rozpoznawanej sprawie zaskarżone postanowienie doręczone zostało stronie skarżącej w dniu 3 marca 2015r. W związku z tym siedmiodniowy termin do wniesienia zażalenia upłynął z dniem 10 marca 2015r. Wniesione zażalenie opatrzone zostało taką datą. Jednak nadane zostało przesyłką pocztową dopiero w dniu 12 marca 2015r. (k. 108 akt sądowych). Datę tę należało uznać za dzień wniesienia zażalenia. Stosownie bowiem do art. 83 § 3 p.p.s.a. oddanie pisma w polskim urzędzie pocztowym jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu. Tym samym nadanie zażalenia w dniu 12 marca 2015r. było czynnością spóźnioną i przez to bezskuteczną (art. 85 p.p.s.a.).
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 197 § 2 p.p.s.a. w zw. z 178 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji. W myśl tych unormowań do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej ( art. 197 § 2) a wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną , której braków strona nie uzupełniła w terminie (art. 178).
.