Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Osipuk po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia "[...]" na postanowienie zawarte w pkt. 2 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 31 października 2018 r., sygn. akt II SA/Ol 171/18 w sprawie ze skargi "[...]" na uchwałę Rady Miejskiej w "[...]" z dnia 29 września 2014 r. nr "[...]" w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu w obrębie Wójtowo Gmina "[...]" postanawia 1) uchylić pkt 2 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 31 października 2018 r., sygn. akt II SA/Ol 171/18 i zasądzić od Rady Miejskiej w Barczewie na rzecz skarżącej kwotę 1.277 zł (jeden tysiąc dwieście siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 2) zwrócić na rzecz skarżącej kwotę 100 zł (słownie: sto złotych), tytułem nienależnie uiszczonego wpisu sądowego od zażalenia.
Wyrokiem z dnia 31 października 2018 r., sygn. akt II SA/Ol 171/18, Sąd m.in. zasądził od Rady Miejskiej w "[...]" na rzecz strony skarżącej "[...]" - kwotę 797 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zażalenie na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 sentencji wyroku - w przedmiocie kosztów - wniosła skarżąca, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wnosząc o zmianę zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od organu na rzecz skarżącej kwoty 1.277 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego oraz o zasądzenie od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 195 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.), dalej jako: p.p.s.a., jeżeli zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione, wojewódzki sąd administracyjny, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby sprawę rozpoznać na nowo. Od ponownie wydanego postanowienia przysługują środki odwoławcze na zasadach ogólnych.
Stosownie zaś do art. 227 § 1 p.p.s.a. zażalenie przysługuje na zarządzenie przewodniczącego oraz postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego w przedmiocie kosztów sądowych, jeżeli strona nie składa środka odwoławczego co do istoty sprawy. Od zażaleń, o których mowa w § 1, nie pobiera się opłat sądowych (§ 2).
Wobec oczywistej zasadności zażalenia Sąd postanowił je uwzględnić i sprawę w zakresie kosztów postępowania rozpoznać na nowo.
Okolicznością bezsporną jest to, że w niniejszej sprawie tut. Sąd orzekał dwukrotnie: to jest, wyrokiem z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. akt II SA/Ol 1304/15 i oddalił skargę skarżącej, a następnie - po uchyleniu powyższego wyroku przez Naczelny Sąd Administracyjny i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania - w dniu 6 lutego
2018 r., sygn. akt II OSK1090/16 - wydał wyrok z dnia 31 października 2018 r., sygn. akt
II SA/Ol 171/18.
Zasądzając w tym wyroku kwotę 797 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, Sąd uwzględnił, że zgodnie z art. 231 p.p.s.a. oraz § 2 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193 z późn. zm.), wpis od przedmiotowej skargi wynosił 300 zł. Pominął jednakże, że skarżącej przysługiwał zwrot kosztów dwukrotnego zastępstwa procesowego, tj. ogółem w kwocie 960 zł, stosownie do § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 265).
W związku z powyższym, Sąd uznał, że zażalenie na postanowienie zawarte w punkcie 2 sentencji wyroku z dnia 2 października 2018 r. jest oczywiście uzasadnione i na podstawie art. 195 § 2 p.p.s.a., orzekł, jak w pkt. 1 postanowienia.
Odnosząc się natomiast do wniosku o zwrot kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, Sąd wyjaśnia, że zgodnie z art. 197 § 2 p.p.s.a., do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej. Stosownie zaś do art. 209 p.p.s.a. wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, art. 203 i art. 204. Wobec tego, w innych przypadkach niż orzeczenie uwzględniające skargę (art. 200 p.p.s.a.) oraz orzeczenia, o których mowa w art. 201, art. 203 i art. 204 p.p.s.a., Sąd nie rozstrzyga o zwrocie kosztów postępowania. Oznacza to, że nie istnieje prawna podstawa do rozstrzygnięcia o kosztach postępowania w orzeczeniu wydanym na podstawie art. 195 § 2 p.p.s.a.
Przepisy art. 203 i art. 204 p.p.s.a., które regulują kwestie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, nie mają zastosowania do postępowania toczącego się na skutek wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu pierwszej instancji (zob. postanowienie NSA z 6 grudnia 2018 r., I FZ 351/18).
Z uwagi na nienależne uiszczenie przez stronę skarżącą kwoty 100 zł tytułem wpisu od zażalenia, Sąd - mając na uwadze, art. 227 § 2 p.p.s.a., orzekł w pkt. 2 postanowienia o zwrocie skarżącej kwoty 100 zł.