Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E.P. na decyzję Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia 2 grudnia 2010 r., Nr "[...]" w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego na utrzymanie i dofinansowanie opłat mieszkaniowych postanawia odrzucić skargę.
W dniu 14 grudnia 2010 r. E.P. wniosła bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję z dnia 2 grudnia 2010 r. Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w D., działającego z upoważnienia Burmistrza D., wydaną w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego na utrzymanie i dofinansowanie opłat mieszkaniowych.
Skarga została przesłana przez Sąd Kierownikowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w D., a ten w dniu 5 stycznia 2011 r. przekazał ją Sądowi wraz z odpowiedzią na skargę, w której wniósł o jej odrzucenie lub oddalenie jako bezzasadnej. Organ podał, że nie dysponuje aktami sprawy, gdyż zostały one przekazane w dniu 27 grudnia 2010 r. Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w O. wraz z odwołaniem skarżącej wniesionym od wymienionej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje.
Przed przystąpieniem do rozpoznania skargi sąd administracyjny w pierwszej kolejności bada jej dopuszczalność. Merytoryczne badanie legalności aktów administracyjnych poddanych kognicji sądu jest bowiem możliwe jedynie wówczas, gdy skarga na nie jest dopuszczalna, tzn. gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu administracyjnego, skargę wniósł uprawniony podmiot oraz gdy spełnia ona wymogi formalne i została wniesiona w terminie. Stosownie bowiem do art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270, ze zm., dalej jako p.p.s.a.) skarga niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Jednym z ustawowych wymogów skutecznego wniesienia skargi do sądu administracyjnego jest spełnienie warunku z art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia przewidziany w ustawie, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W niniejszej sprawie warunek powyższy w ramach administracyjnego toku instancji nie został jednak spełniony. Od decyzji Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w D. z dnia 2 grudnia 2010 r. skarżącej służyło odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. Skarżąca została prawidłowo pouczona o tym prawie w kwestionowanej decyzji i jak wynika z informacji przekazanej przez organ administracji, skorzystała z niego.
Zauważyć należy, że wniesienie odwołania od decyzji organu pierwszej instancji jest jedynym prawnie dopuszczalnym środkiem zaskarżenia decyzji tego organu. Biorąc bowiem pod uwagę treść art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a., skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego będzie przysługiwała dopiero od decyzji organu odwoławczego.
Powyższe powoduje, że wniesiona skarga jest niedopuszczalna i z tego powodu podlega odrzuceniu.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., należało postanowić jak w sentencji.