Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski Sędziowie Sędzia WSA Renata Kantecka Sędzia WSA Tadeusz Piskozub (spr.) po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2011 r. w Olsztynie na posiedzeniu niejawnym wniosku o wyłączenie sędziów i referendarzy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie - sędziego NSA Janiny Kosowskiej i sędziów WSA: Marzenny Glabas, Alicji Jaszczak - Sikory, Bogusława Jażdżyka, Beaty Jezielskiej, Tadeusza Lipińskiego, Katarzyny Matczak, Adama Matuszaka, Hanny Raszkowskiej, Zbigniewa Ślusarczyka, Andrzeja Błesińskiego, Wiesławy Pierechod, Zofii Skrzyneckiej oraz referendarzy Agnieszki Bińczyk i Krzysztofa Nesteruka w sprawie ze skargi A. Z. na postanowienie Wojewody z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie wydania zaświadczenia postanawia: oddalić wniosek o wyłączenie sędziów i referendarzy sądowych. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
A. Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na postanowienie Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie wydania zaświadczenia.
W dniu 30 czerwca 2011 r. wpłynął do Sądu wniosek skarżącego o wyłączenie w sprawie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie: sędziego NSA Janiny Kosowskiej oraz sędziów WSA Marzenny Glabas, Alicji Jaszczak - Sikory, Bogusława Jażdżyka, Beaty Jezielskiej, Tadeusza Lipińskiego, Katarzyny Matczak, Adama Matuszaka, Hanny Raszkowskiej, Zbigniewa Ślusarczyka, Andrzeja Błesińskiego, Wiesławy Pierechod i Zofii Skrzyneckiej, a także referendarzy sądowych Agnieszki Bińczyk i Krzysztofa Nesteruka. Powołując przepis art. 19 oraz art. 18 § 1 pkt 6a w zw. z art. 183 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej jako p.p.s.a., strona wskazała, że istnieje uzasadniona wątpliwość co do bezstronności sędziów i referendarzy sądowych, którzy brali udział w prowadzonych uprzednio postępowaniach w jej sprawach. Podniosła, że wielokrotnie występowała o wyłączenie wymienionych sędziów od rozpoznawania jej spraw, jednakże złożone w tym zakresie wnioski zostały oddalone. W jej ocenie, argumentem przesądzającym o zasadności wniosku jest podejmowanie przez orzekających decyzji pod wpływem czynników irracjonalnych, przez które strona rozumie uleganie wpływom na psychikę wywołanym zachowaniem stron postępowania, jak również uleganie uprzedzeniom, niechęci, gniewu i sympatii. Skarżący zakwestionował również nagminne w jego ocenie posługiwanie się przez sądy argumentacją odwołującą się do tezy postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 25 sierpnia 1971 r., sygn. akt I CZ 121/71, które zostało wydane 40 lat temu, a zatem uległo zdezaktualizowaniu.
Wymienieni we wniosku o wyłączenie sędziowie WSA w Olsztynie oraz referendarze sądowi złożyli do akt sprawy oświadczenia (k. 20 - 34 akt sąd.), w których wskazali, że nie zachodzi między nimi a stronami postępowania okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do ich bezstronności w rozpoznaniu sprawy. Ponadto oświadczyli, że w sprawie nie zachodzi żaden z powodów wyłączenia z mocy ustawy, o których mowa w art. 18 p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje.
Instytucję wyłączenia sędziego regulują unormowania art. 18 - 24 p.p.s.a. Przyczyny wyłączenia sędziego z mocy ustawy zostały enumeratywnie wymienione w art. 18 p.p.s.a. Zgodnie z dyspozycją art. 18 § 1 pkt 6a p.p.s.a. sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie. Stosownie zaś do treści art. 19 p.p.s.a., niezależnie od sytuacji, w których sędzia wyłączony jest z mocy samej ustawy, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Strona, wnosząc o wyłączenie sędziego, obowiązana jest uprawdopodobnić przyczynę wyłączenia (art. 20 § 1 p.p.s.a.). Powołane powyżej przepisy na mocy art. 24 § 1 p.p.s.a. stosuje się odpowiednio do wyłączenia referendarza sądowego.