Dnia 7 kwietnia 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 kwietnia 2014 roku sprawy ze skargi W.P. o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Ol 47/14 w sprawie ze skargi W.P. na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] nr [...] w przedmiocie działalności Wójta Gminy postanawia odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
Postanowieniem z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Ol 47/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucił skargę W.P. na uchwałę Rady Gminy z dnia [...], nr [...] w przedmiocie działalności Wójta Gminy.
W dniu 3 marca 2014 r. (data nadania pisma), na to postanowienie, które skarżący otrzymał w dniu 7 lutego 2014 r., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę podnosząc, że jest ono niezgodne ze stanem faktycznym oraz podaje nierzetelnie dowody. Skarżący wskazał, że nie kwestionował uchwały Rady Gminy lecz zarzucał jej na podstawie art. 471 kc. niewykonanie zobowiązań, bowiem nie dostarczono mu pojemników na odpady. Podniósł, że nie uwzględniono przy wydaniu postanowienia dowodu w postaci zawartej ugody, zaś odpowiedź Rady Gminy jest błędna i nierzetelna.
Na zarządzenie Z-cy Przewodniczącego Wydziału II Sądu z dnia 4 marca 2014 r., w którym wezwano stronę do podania czy wniesione pismo stanowi skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 23 stycznia 2014 r. w sprawie o sygn. II SA/Ol 47/14, czy też jest skargą o wznowienie postępowania sądowego, W.P. pismem z dnia 24 marca 2014 r. wyjaśnił, że wniesiona skarga jest skargą o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Ol 47/14.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, zważył co następuje:
Wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego jest instytucją wyjątkową. Skarga o wznowienie tego postępowania, stosownie do art. 270 - 273 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: ustawa ppsa., przysługuje od określonych orzeczeń - prawomocnych, kończących postępowanie - i musi być oparta na przesłankach określonych w ustawie. Stąd też merytoryczne rozpoznanie zasadności skargi o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego poprzedzone jest badaniem przez sąd dopuszczalności jej wniesienia. Zgodnie bowiem z art. 58 § 1 pkt 6 i art. 58 § 3 w związku z art. 276 ustawy ppsa., sąd odrzuca skargę o wznowienie postępowania, której wniesienie jest z innych przyczyn niedopuszczalne, co może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (por. postanowienie NSA z dnia 7 grudnia 2005 r., sygn. akt I OSK 1237/05, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
W rozpoznawanej sprawie niedopuszczalność skargi o wznowienie postępowania sądowego wynika z faktu, że w dniu jej wniesienia przez skarżącego do Sądu
(tj. 3 marca 2014 r.), postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Ol 47/14 nie było prawomocne. Zgodnie bowiem z art. 168 § 1 ustawy ppsa., orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy. Stosownie zaś do art. 177 § 1 ustawy ppsa., skargę kasacyjną wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
Skoro postanowienie tutejszego Sądu z dnia 23 stycznia 2014 r. wraz z uzasadnieniem zostało doręczone skarżącemu w dniu 7 lutego 2014 r., to termin do wniesienia skargi kasacyjnej od tego orzeczenia upłynął z dniem 10 marca 2014 r. Wniesienie zatem skargi o wznowienie postępowania sądowego zakończonego tym postanowieniem w dniu 3 marca 2014 r. uznać należy za przedwczesne, bowiem w tej dacie postanowienie to nie było jeszcze prawomocne.
Mając powyższe na względzie, na mocy art. 58 § 1 pkt 6, art. 58 § 3 w związku z art. 270 i art. 276 ustawy ppsa., orzeczono jak w sentencji.