Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 lutego 2009r. sprawy z wniosku Z. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Z. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]’., nr Rep. "[...]" w przedmiocie specjalnego zasiłku celowego postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi
Decyzją z dnia "[...]", nr "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Burmistrza Gminy i Miasta, przez Kierownika Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, z dnia "[...]"., którą organ I instancji przyznał Z. S. specjalny zasiłek celowy w wysokości 50 zł na pomoc w zakupie farby.
Rozstrzygnięcie to doręczone zostało stronie w dniu 27 października 2008r.
W dniu 18 grudnia 2008r. Z. S. zaskarżyła powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, wnosząc jednocześnie o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Skarżąca opisała swoją trudną sytuację życiową. Podała, że w związku z pożarem mieszkania i próbą samobójczą syna przeszła załamanie nerwowe. Z powodu depresji przebywała w szpitalu. Będąc na przepustce podjęła korespondencję. Wskazała, że po wyjściu ze szpitala nadal czuła się bezsilna, nie mając pomocy od nikogo, musiała zapewnić sobie warunki do mieszkania.
W wykonaniu wezwania Sądu Z. S. przedłożyła zaświadczenie z dnia 26 listopada 2008r., wystawione przez lekarza psychiatrę, potwierdzające, że przebywała od dnia 29 września 2008r. do dnia 26 listopada 2008r. na oddziale psychiatrii w Powiatowym Szpitalu w I. Poza tym skarżąca ponownie powołała się na zły stan zdrowia fizycznego i psychicznego. Podała, że do chwili obecnej znajduje się w głębokiej rozpaczy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia przedmiotowej skargi zasługuje na uwzględnienie
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Stosownie natomiast do art. 87 § 1 i § 2 cytowanej ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym, wnoszący o przywrócenie terminu, jest zobowiązany uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W związku z powyższym, przywrócenie terminu do dokonania czynności sądowej uzależnione jest od dwóch przesłanek, po pierwsze: od zachowania stosownego terminu do złożenia wniosku, po drugie: od uprawdopodobnienia przez wnoszącego wniosek braku winy po jego stronie w uchybieniu terminu.
Jak wynika z akt sprawy decyzję, która jest przedmiotem wniesionej skargi doręczono stronie 27 października 2008r., gdy przebywała na przepustce ze szpitala, termin wniesienia skargi mijał z dniem 26 listopada 2008 r. W tym okresie, co wynika z przedłożonego zaświadczenia strona przebywała w szpitalu. Wniosek o przywrócenie terminu strona zawarła w skardze, wniesionej osobiście do organu w dniu 18 grudnia 2008r. Skarżąca wskazała, że po wyjściu ze szpitala znajdowała się nadal w rozpaczy, czuła się bezsilna, musiała zapewnić sobie warunki do mieszkania. Podała, że nie mogła liczyć na nikogo pomoc.
Mając powyższe okoliczności na uwadze, a w szczególności uwzględniając stan zdrowia psychicznego skarżącej, znajdującej się w depresji, Sąd uznał, że Z. S. uczyniła zadość siedmiodniowemu terminowi wskazanemu w art. 87 § 1 p.p.s.a. do złożenia przedmiotowego wniosku. Ponadto stwierdzić należy brak winy skarżącej w uchybieniu terminu do wniesienia skargi, skoro w terminie do jej złożenia strona przebywała w szpitalu.
Z tych też względów należało orzec jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 86 § 1 oraz art. 87 § 1 i § 2 cytowanej ustawy.