Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Błesiński Sędzia WSA Adam Matuszak po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. L. o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie: Alicji Jaszczak-Sikory od orzekania w sprawie ze skargi W. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie skierowania do Środowiskowego Domu Pomocy Społecznej i odpłatności za pobyt postanawia oddalić wniosek. WSA/pos.1- sentencja postanowienia
W. L. pismem z dnia 13 kwietnia 2011 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie skierowania do Środowiskowego Domu Pomocy Społecznej i odpłatności za pobyt. Następnie pismem procesowym z dnia 29 grudnia 2011 r. W. L. wniósł o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie Alicji Jaszczak-Sikory od rozpoznania sprawy o sygn. akt II SA/Ol 320/11. W uzasadnieniu złożonego wniosku wskazał, że sędzia Alicja Jaszczak-Sikora była przewodniczącą składu orzekającego w sprawie o sygn. II SA/Ol 11/11. W trakcie toczącej się rozprawy w ostatnio wymienionej sprawie w dniu 30 czerwca 2011 r. kilkakrotnie przerywała prowadzenie rozprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają ze stronami postępowania w relacjach tego rodzaju, że mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności danego sędziego w konkretnej sprawie oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego sprowadza się zatem do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy.
Wyłączenie sędziego od rozpatrywania sprawy następuje z mocy ustawy w sytuacjach przewidzianych w art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej jako: p.p.s.a.), jak również na podstawie art. 19 tejże ustawy stanowiącym, że wyłączenie może nastąpić na żądanie sędziego lub na wniosek strony, jeżeli między sędzią a jedną ze stron lub jej przedstawicielem istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.
Ustawodawca nie wskazał przesłanek wyłączenia sędziego na wniosek strony w sposób wyczerpujący, lecz scharakteryzował je stwierdzając, że chodzi o taką okoliczność między sędzią a jedną ze stron lub jej przedstawicielem, która mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie (iudex suspectus). Zasadność wniosku o wyłączenie sędziego zależy zatem od okoliczności faktycznych, jakie w każdym konkretnym przypadku mogą mieć wpływ na sposób prowadzenia postępowania przez sędziego (por. Komentarz do ustawy Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi, T. Woś (red.), Warszawa 2005, s. 151 i nast.).
Nie stanowi przesłanki określonej w art. 19 p.p.s.a. ocena pracy sędziego pod kątem ewentualnych popełnionych przez niego uchybień w zakresie przepisów prawa formalnego albo błędów w stosowaniu prawa materialnego, gdyż należy ona w ramach kontroli instancyjnej do sądu wyższej instancji. Sąd, rozpoznając wniosek o wyłączenie sędziego, nie bada zasadności i prawidłowości czynności podjętych w sprawie przez sąd orzekający (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 sierpnia 1996r., sygn. akt I PO 8/96, OSNAP 1997, nr 4, poz. 59).