Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie specjalistycznych usług opiekuńczych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 lutego 2018 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" r., nr "[...]" w przedmiocie specjalistycznych usług opiekuńczych postanawia umorzyć postępowanie sądowe.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, w wyniku rozpatrzenia odwołania A. B.(dalej jako: "skarżąca"), utrzymało w mocy decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej Gminy z dnia "[...]" r., którą organ I instancji odmówił przyznania skarżącej świadczenia pieniężnego w formie specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi w miejscu zamieszkania dla córki M. B.

W skardze skarżąca zarzuciła błędne ustalenie stanu faktycznego i w konsekwencji naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 18 ust. 1 pkt 3 i art. 50 ustawy o pomocy społecznej organowi oraz przepisów rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 22 września 2005 r. w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczy. Wniosła o uchylenie decyzji wydanych w obu instancjach.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o umorzenie postępowania sądowego. Organ odwoławczy udokumentował, że na podstawie art. 54 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uwzględnił w całości skargę, w ten sposób, że decyzją z dnia "[...]" r., nr "[...]" uchylił zaskarżoną decyzję z dnia "[...]" r. oraz decyzję organu I instancji z dnia "[...]" r. i przekazał sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu organ II instancji przyznał, że w sprawie naruszone zostały zasady wynikające z art. 7 i art. 7a k.p.a. Uznał, że w braku uzasadnienia dla ochrony ważnego interesu publicznego, o którym mowa w art. 7a § 2 k.p.a., organ powinien uwzględnić zasadę korzystnego dla strony rozstrzygnięcia zgłoszonego wniosku. Podał, że na organie I instancji ciążyć będzie obowiązek ustalenia w jakim zakresie i w jakim wymiarze godzinowym może zapewnić małoletniej specjalne usługi opiekuńcze w domu oraz w jakim zakresie może uwzględnić żądanie dotyczące osoby rehabilitanta. Rozstrzygnięcie to doręczone zostało skarżącej w dniu 16 stycznia 2018 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a."), sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli stało się ono bezprzedmiotowe.

Z bezprzedmiotowością postępowania mamy do czynienia w sytuacji, gdy po wniesieniu skargi w toku postępowania sądowoadministracyjnego przestanie istnieć przedmiot zaskarżenia. Będzie to miało miejsce między innymi wówczas, gdy zaskarżone rozstrzygnięcie zostanie pozbawione bytu prawnego wskutek skorzystania przez organ, który je wydał, z uprawnień autokontrolnych przewidzianych w art. 54 § 3 p.p.s.a. Unormowanie to stanowi, że organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. W przypadku skargi na decyzję, uwzględniając skargę w całości, organ uchyla zaskarżoną decyzję i wydaje nową decyzję. Uwzględniając skargę, organ stwierdza jednocześnie, czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio.

W niniejszej sprawie organ skorzystał z uprawnień danych przez wskazany przepis, poprzez uchylenie zaskarżonej decyzji i decyzji organu I instancji, co będzie skutkowało rozpatrzeniem na nowo sprawy przez organ I instancji zgodnie z wytycznymi organu II instancji, który potwierdził co do zasady prawo skarżącej do wnioskowanych świadczeń. Ustaleniu podlegać będzie wymiar świadczeń. Wobec tego dalsze postępowanie sądowe z niniejszej skargi stało się bezprzedmiotowe, ponieważ zaskarżone orzeczenie w trybie autokontroli zostało wyeliminowane z obrotu prawnego.

Z tych względów należało orzec, jak w postanowieniu, na podstawie cytowanego art.161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.

Strona 1/1