Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Osipuk po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku C.G. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 16 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Ol 398/13 w sprawie ze skargi C.G na postanowienie W. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 18 marca 2013 r., Nr "[...]" w przedmiocie zarzutów do postępowania egzekucyjnego postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wyrokiem z dnia 16 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Ol 398/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę C.G. na postanowienie W. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 18 marca 2013 r., w przedmiocie zarzutów do postępowania egzekucyjnego.
Postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2013 r. referendarz sądowy ustanowił dla skarżącej radcę prawnego.
Pismem z dnia 13 września 2013 r. Okręgowa Izba Radców Prawnych w Olsztynie poinformowała radcę prawną M.W. oraz tut. Sąd o wyznaczeniu radcy prawnej pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej w niniejszej sprawie w ramach przyznanego prawa pomocy.
W dniu 30 września 2013 r. pełnomocnik skarżącej zwróciła się do tut. Sądu z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, składając jednocześnie skargę kasacyjna od powołanego wyżej wyroku tut. Sądu. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik podała, że zapoznała się z aktami sprawy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym i wykonała fotokopię w dniu 23 września 2013 r. Z uwagi na prowadzenie innych terminowych spraw, w tym wyjazdów na rozprawy, dopiero od dnia
23 września 2013 r. miała realną możliwość zapoznania się z dokumentami sprawy i sporządzenia skargi kasacyjnej. Pełnomocnik stwierdziła, że powyższe okoliczności wskazują jednoznacznie na brak winy skarżącej w uchybieniu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, co uzasadnia jego przywrócenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. Nr 270 z późn. zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem o przywrócenie terminu strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a).
W rozpoznawanej sprawie, czynnością , o której mowa w cytowanym przepisie, jest wniesienie skargi kasacyjnej, dla której ustawodawca zakreślił termin trzydziestodniowy (art. 177 § 1 p.p.s.a), przy czym dla skutecznego wniesienia tego środka zaskarżania wymagane jest jego sporządzenie przez profesjonalnego pełnomocnika (art. 175 § 1 p.p.s.a). W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, że w przypadku ustanowienia pełnomocnika w trybie art. 244 p.p.s.a., za dzień, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej należy uznać dzień, w którym pełnomocnik miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej, co może nastąpić dopiero po zapoznaniu się z aktami sprawy, stanowiskiem skarżącego co do zakresu zaskarżenia i po sporządzeniu skargi kasacyjnej, nie później jednak niż z upływem 30 dni od dnia, gdy pełnomocnik zawiadomiony został o wyznaczeniu do reprezentowania strony. Pełnomocnik taki nie może bowiem być w uprzywilejowanej pozycji w stosunku do pełnomocnika z wyboru, związanego terminem do sporządzenia skargi kasacyjnej, określonym w art. 177 § 1 p.p.s.a. (zob. np. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. akt II OZ 1093/09 i z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. akt I FZ 198/06, dostępne https://cbois.nsa.gov.pl). Powyższą wykładnię potwierdził Trybunał Konstytucyjny, który w wyroku z dnia 25 lipca 2013 r. sygn. SK 17/12, wskazał, że tak odczytywana norma prawna nie narusza prawa strony reprezentowanej przez pełnomocnika z urzędu do rzetelnej procedury i do zaskarżania orzeczeń wydawanych w pierwszej instancji, a przeciwnie, podmiotowi zmuszonemu do korzystania z prawa pomocy, gwarantuje efektywnie czynienie użytku z prawa do wniesienia skargi kasacyjnej.
Z akt sprawy wynika, że pełnomocnik skarżącej wykonała fotokopie kart akt sądowych dnia 23 września 2013 r., a zatem należy przyjąć, że w tym dniu zapoznała się z aktami sprawy. Skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu pełnomocnik skarżącej wniosła zaś w dniu 30 września 2013 r. Zachowany został więc siedmiodniowy termin określony w art. 87 § 1 p.p.s.a. do dokonania tej czynności procesowej, biegnący od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Ponadto, pismo Okręgowej Izby Radców Prawnych w Olsztynie z dnia 13 września 2013 r., informujące o wyznaczeniu w niniejszej sprawie radcy prawnej M. W. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej, wpłynęło do Sądu w dniu 17 września 2013 r., co uprawniania twierdzenie, że w tej dacie zawiadomienie to otrzymała również radca prawny. Dochowany zatem został trzydziestodniowy termin, o którym mowa wyżej.
W tej sytuacji stwierdzić należy, że spełnione zostały przesłanki warunkujące przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wobec powyższego, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., orzeczono, jak w sentencji postanowienia.