Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak - Sikora po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A.Z. o zmianę w trybie art. 165 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 11 kwietnia 2012 r. w sprawie ze skargi A.Z na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. z dnia 9 września 2010 r., nr "[...]" w przedmiocie odmowy przyznania nagrody uznaniowej w miesiącu grudniu 1998 r. postanawia odrzucić wniosek.
Postanowieniem z dnia 21 marca 2011 r., sygn. akt II SA/Ol 79/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucił skargę A.Z. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. z dnia 9 września 2010 r., w sprawie odmowy przyznania nagrody uznaniowej w grudniu 1998 r.
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu zażalenia skarżącego, postanowieniem z dnia 14 czerwca 2011 r.,, sygn. akt I OSK 935/11, uchylił powyższe postanowienie.
Następnie, tut. Sąd postanowieniem z dnia 19 grudnia 2011 r., sygn. akt II SA/Ol 417/11 odrzucił skargę wniesiona na opisana wyżej decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej.
W terminie do wniesienia skargi kasacyjnej od tego postanowienia, skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym polegającym na ustanowieniu imiennie wskazanego adwokata. Postanowieniem z dnia 24 lutego 2012 r. Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie odmówił ustanowienia dla wnioskodawcy adwokata.
Po rozpoznaniu sprzeciwu wniesionego przez skarżącego, postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2012 r. Sąd odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym polegającym na ustanowieniu adwokata. W uzasadnieniu podniesiono, że złożone w sprawie oświadczenia skarżącego nie pozwalały na ocenę jego faktycznej sytuacji materialnej i zdolności finansowych. Skoro zaś nie przedstawił on informacji, które wskazywałyby w sposób nie budzący wątpliwości na te okoliczności, to rozpoznawany wniosek należało ocenić jako niezasadny, wobec niemożności przeprowadzenia pełnej analizy posiadanych przez stronę środków.
Zażalenie wniesione przez skarżącego na to postanowienie zostało przez Naczelny Sąd Administracyjny oddalone postanowieniem z dnia 19 czerwca 2012 r., sygn. akt I OZ 384/12.
Następnie pismem z dnia 18 maja 2012 r., które wpłynęło do Sądu w dniu 28 maja 2012 r., skarżący wniósł, na podstawie art. 165 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, o zmianę "treści sentencji" m.in. postanowienia tut. Sądu z dnia 11 kwietnia 2012 r. Skarżący wskazał na zmianę okoliczności faktycznych, będących podstawą odmowy przyznania mu prawa pomocy w zakresie częściowym polegającym na ustanowieniu adwokata. W uzasadnieniu podniósł, że z uwagi na to, iż nie dano wiary przedłożonym przez niego dowodom i oświadczeniom, przedłożył nowe dowody w postaci dokumentów odpowiednich instytucji państwowych, tj.: zaświadczenie z Urzędu Skarbowego w B. o dochodach skarżącego za 2011 r., zaświadczenie z tego Urzędu, że skarżący nie figuruje w ewidencji podatników podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu działów specjalnych produkcji rolnej i że nie figuruje w ewidencji osób prowadzących działalność gospodarczą. W ocenie skarżącego wymienione zaświadczenia stanowią istotne dowody w sprawie, o które Sąd jednak nie wystąpił. Dodatkowo zwrócił uwagę, że ustanowienie na jego rzecz profesjonalnego pełnomocnika ma szczególne znaczenie, gdyż jego skargi zostały odrzucone lub oddalone przez sąd administracyjny, a sporządzenie skargi kasacyjnej od orzeczeń sądu objęte jest tzw. przymusem adwokackim. Z tego też względu, w ocenie skarżącego, od przyznania mu prawa pomocy przez ustanowienie pełnomocnika z urzędu, uzależniona jest realizacja konstytucyjnego prawa do sądu.