9 grudnia 2009 r., sygn. akt II OZ 1093/09 i z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. akt I FZ 198/06, dostępne https://orzeczenia.nsa.gov.pl). Powyższą wykładnię potwierdził Trybunał Konstytucyjny, który w wyroku z dnia 25 lipca 2013 r. sygn. SK 17/12, wskazał, że tak odczytywana norma prawna nie narusza prawa strony reprezentowanej przez pełnomocnika z urzędu do rzetelnej procedury i do zaskarżania orzeczeń wydawanych w pierwszej instancji, a przeciwnie, podmiotowi zmuszonemu do korzystania z prawa pomocy, gwarantuje efektywnie czynienie użytku z prawa do wniesienia skargi kasacyjnej.
Z akt sprawy wynika, że pełnomocnik skarżącej zapoznała się z aktami sądowymi dnia 11 stycznia 2019 r. Skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu pełnomocnik skarżącej wniosła zaś w dniu 18 stycznia 2019 r. Zachowany został więc siedmiodniowy termin określony w art. 87 § 1 p.p.s.a. do dokonania tej czynności procesowej, biegnący od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu.
Ponadto, pismo Okręgowej Izby Radców Prawnych w "[...]" z dnia 3 stycznia 2019 r., informujące o wyznaczeniu w niniejszej sprawie radcy prawnej pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej, wpłynęło do Sądu w dniu 4 stycznia 2019 r., co pozwala na wniosek, że w tej dacie zawiadomienie to otrzymała również radca prawny. Dochowany zatem został trzydziestodniowy termin, o którym mowa wyżej.
W tej sytuacji stwierdzić należy, że spełnione zostały przesłanki warunkujące przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wobec powyższego, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., orzeczono, jak w sentencji.