Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Janina Kosowska, Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora, Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.), Protokolant referent stażysta Milena Małyszko, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi A. F. na Uchwałę Sejmiku Województwa z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie "Podziału województwa na obwody łowieckie" postanawia: 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącemu A. F. kwotę 300 zł (trzysta złotych) tytułem uiszczonego wpisu sądowego.
Pismem z dnia 21 marca 2016 r. A. F. wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego z dnia 27 listopada 2008 r. Nr XXIV/465/08 w przedmiocie "Podziału województwa Warmińsko-Mazurskiego na obwody łowieckie".
W uzasadnieniu skarżący podniósł, że Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 10 lipca 2014 r. w sprawie P 19/13 stwierdził niezgodność z Konstytucją art. 27 ust. 1 Prawa łowieckiego, a na podstawie tego przepisu została wydana zaskarżona uchwała. Nikt nigdy nie zasięgał opinii skarżącego, ani też nie uzyskał jego zgody na utworzenie obwodu łowieckiego na jego gruntach. Przedmiotowa uchwała narusza prawo własności nieruchomości i w praktyce pozbawia skarżącego tego władztwa na rzecz myśliwych.
Skarżący wskazał również, że pismem z dnia 4 lutego 2016 r. skierowanym do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie wniósł o stwierdzenie nieważności powyższej uchwały. Wniosek ten został przekazany Wojewodzie Warmińsko-Mazurskiemu, który działając w ramach nadzoru nie podzielił podnoszonych przez skarżącego argumentów i tym samym nie znalazł podstaw do skierowania skargi do sądu.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie.
Przesłanką do odrzucenia skargi w ocenie organu był brak wezwania do usunięcia naruszenia prawa, a jest to bezwzględna przesłanka do skutecznego niesienia skargi do sądu na uchwałę organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego. W przypadku nie podzielenia tej argumentacji autor odpowiedzi na skargę wskazał, że utrata mocy obowiązywania art. 27 ust. 1 Prawa łowieckiego na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego nastąpiła z dniem 22 stycznia 2016 r. Przedmiotowa uchwała podjęta została dużo wcześniej, bo w dniu 27 listopada 2008 r., co oznacza jednoznacznie, że w dniu jej podjęcia obowiązywał przepis upoważniający do ustanowienia regulacji objętych zakresem uchwały.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Przed przystąpieniem do merytorycznej oceny zasadności skargi Sąd zobowiązany jest do ustalenia jej dopuszczalności. W myśl bowiem art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm., dalej p.p.s.a.), skarga podlega odrzuceniu, jeśli jej wniesienie jest niedopuszczalne.
Zgodnie z art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie służy żaden przewidziany w ustawie środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy (art. 52 § 2 p.p.s.a.).
Kontrola legalności aktów administracyjnych poddanych kognicji sądu administracyjnego jest możliwa jedynie wówczas, gdy skarga na nie jest dopuszczalna, tzn. gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu administracyjnego, skargę wniesie uprawniony podmiot, oraz gdy spełnia ona wymogi formalne i została złożona w terminie. W pierwszej kolejności, przed przystąpieniem do rozpoznawania sprawy co do meritum należało więc zbadać dopuszczalność skargi.