1. W sprawie, w której stronę reprezentuje adwokat, kryterium braku winy w uchybieniu terminu należy oceniać z uwzględnieniem miernika staranności wymaganego przy dokonywaniu czynności procesowych przez profesjonalnego pełnomocnika.
2. Stronę reprezentowaną przez pełnomocnika obciążają skutki działań i zaniechań zarówno tego pełnomocnika, jak również osób, którymi posłużył się pełnomocnik przy dokonywaniu czynności procesowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Kosowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 września 2008r. wniosku Przedsiębiorstwa A Spółka z.o.o. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" r., nr "[...]" w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Decyzją z dnia "[...]" r., nr "[...]", Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia "[...]" r., nr "[...]", w przedmiocie ustalenia na rzecz Gminy od Przedsiębiorstwa A Sp. z.o.o opłaty adiacenckiej w kwocie 5.310,00 zł. z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, oznaczonej numerem "[...]", obręb "[...]" miasta "[...]" - stanowiącej własność Spółki - na skutek jej podziału. Wskazana decyzja została skutecznie doręczona Spółce w dniu 25 marca 2008r.
W dniu 25 lipca 2008r. (data nadania przesyłki pocztowej) Przedsiębiorstwo A Sp. z.o.o wniosło skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, do której załączyło wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. We wniosku tym podano, że skarga do Sądu została sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika 21 kwietnia 2008r., o czym świadczy dokonanie w tym dniu przelewu opłaty skarbowej za udzielone (w dniu 1 sierpnia 2007r.) pełnomocnictwo. Podano też, że zgodnie z przyjętą w Przedsiębiorstwie procedurą, wysłanie skargi zostało zlecone sekretarce firmy, która nie dopełniła jednak powierzonej czynności. Według wyjaśnień strony skarżącej, sytuacja ta związana była z trwającym remontem w siedzibie Spółki, w trakcie którego pracownicy budowlani przełożyli pogrupowane do wysyłki dokumenty, skutkiem czego doszło do zagubienia dyspozycji w tym przedmiocie ( uwidocznionej na żółtej kartce) i włączenia skargi do akt wewnętrznych Spółki. Według wyjaśnień oraz oświadczenia strony zawartego we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi o tym, że skarga nie została wysłana, strona skarżąca dowiedziała się w dniu 22 lipca 2008r, po uzyskaniu informacji z Urzędu Miasta "[...]" o wymagalności opłaty adiacenckiej w związku z niezaskarżeniem decyzji o jej naliczeniu do Sądu. Informacja ta została udzielona po złożeniu przez Spółkę wniosku o odroczenie zapłaty opłaty adiacenckiej do czasu rozpoznania sprawy przez WSA w Olsztynie, wniesionego po otrzymaniu w dniu 1 lipca 2008r. upomnienia dotyczącego obowiązku jej uiszczenia. Podano przy tym, że sekretarka nie informowała nikogo o swoim przewinieniu. Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia stwierdzono, że uchybienie terminu do wniesienia skargi nastąpiło bez winy strony, a na skutek nieszczęśliwego zbiegu okoliczności, na które Spółka nie miała wpływu, co uzasadnia uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze podniosło, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi jest spóźniony, gdyż najpóźniej w dniu 1 lipca 2008r. strona skarżąca powzięła informację o tym, że skarga nie została skutecznie wniesiona. Wywiedziono przy tym, że strona reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika powinna wiedzieć, że decyzja mająca za przedmiot ustalenie opłaty adiacenckiej podlega wykonaniu po upływie 14 dni od daty bezskutecznego upływu terminu do wniesienia skargi (art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami). Zatem, to od tej daty (1 lipca 2008r.) winien być liczony termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Niezależnie od tego podniesiono, że powołane przez Spółkę okoliczności (remont oraz zaniedbanie pracownika odpowiedzialnego za terminową wysyłkę korespondencji) nie mogą stanowić podstawy do przywrócenia terminu.