Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2014 roku sprawy ze skargi A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia umorzyć postępowanie sądowe.
A. S. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji odmawiającą jej przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad niepełnosprawną matką.
Postanowieniem z dnia 16 stycznia 2014r. WSA w Olsztynie zawiesił postępowanie sądowe z uwagi na przedstawienie Trybunałowi Konstytucyjnemu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu pytania prawnego co do zgodności z Konstytucją RP art. 16a ust.1 ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim pomija wśród uprawnionych do uzyskania specjalnego zasiłku opiekuńczego osoby, na których ciąży obowiązek alimentacyjny i które nie podejmują zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności (...).
Pismem z dnia 28 maja 2014r. skarżąca cofnęła skargę w związku z wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 4 kwietnia 2014r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów.
Wobec powyższego WSA w Olsztynie postanowieniem z dnia 3 czerwca 2014r. podjął zawieszone postępowanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 p.p.s.a, skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Stosownie do art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę. W rozpoznawanej sprawie zaistniała przesłanka określona omawianym przepisem.
Skarżąca cofnęła skargę na skutek wejścia w życie przepisów umożliwiających uzyskanie przez nią świadczeń związanych ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawną matką ( w tym za okres, za który utraciła prawo do świadczenia pielęgnacyjnego). Sąd uznał zatem, że cofniecie skargi jest dopuszczalne i w oparciu o cytowany wyżej przepis umorzył postępowanie sądowe.