Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.S. na pracownika socjalnego Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. postanawia odrzucić skargę.
W dniu 15 czerwca 2010 r. A.S (drogą e-mailową) przesłał do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na działalność pracownika socjalnego Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B., której zarzucił, że zastrasza go.
Na wezwanie Sądu z dnia 28 czerwca 2010 r. skarżący podpisał nadesłaną skargę.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. wniósł o jej odrzucenie, a w przypadku nie uwzględnienia tego wniosku o jej oddalenie. Wyjaśnił, że pytania zadawane przez pracownika socjalnego skarżącemu nie miały na celu jego zastraszenia, lecz uświadomienie mu negatywnej reakcji przedstawicieli instytucji i zakładów pracy, do których skarżący kierował swoje liczne skargi. Uwagi pracownika nie wykraczały poza sferę wywiadu środowiskowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje.
Merytoryczne badanie legalności aktów administracyjnych poddanych kognicji Sądu jest możliwe jedynie wówczas, gdy skarga na nie jest dopuszczalna, tzn. gdy przedmiot sprawy należy do właściwości Sądu, skargę wniesie uprawniony podmiot oraz gdy spełnia ona wymogi formalne i została złożona w terminie.
Przed przystąpieniem do rozpoznawania sprawy co do meritum należało zatem zbadać dopuszczalność skargi. Kontrola sądowa w tym zakresie wykazała, iż wniesiona skarga jest niedopuszczalna.
Stosownie do art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej jako p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę administracji publicznej poprzez rozpatrywanie skarg na akty, czynności lub bezczynność organów administracji publicznej.
Zauważyć przy tym należy, że nie każda działalność organów administracji publicznej podlega kontroli sądu administracyjnego. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym, sądy administracyjne nie są bowiem właściwe między innymi do rozpoznawania tzw. skarg powszechnych, a więc skarg związanych, tak jak w niniejszej sprawie, z nienależytym wykonywaniem zadań przez właściwe organy administracji publicznej albo ich pracowników (tak m.in. w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lutego 2009 r., sygn. akt II OSK 241/09, opublikowanym pod adresem: orzeczenia.nsa.gov.pl). Skargi te wnoszone są bowiem oraz rozpatrywane w trybie i przez organy określone w Dziale VIII (art. 227 - art. 240) ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. 2000, Nr 98, poz. 1071 ze zm.).
W rozpoznawanej sprawie przedmiotem zaskarżenia jest działalność pracownika organu pomocy społecznej.
Do rozpoznania niniejszej skargi nie jest jednak właściwy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie lecz Rada Miejska w B. Skarga na pracownika organu administracji rozpoznawana jest bowiem w trybie wnioskowo-skargowym uregulowanym w Dziale VIII Kodeksu postępowania administracyjnego. Skarga powszechna jest odformalizowanym środkiem obrony i ochrony różnych interesów jednostki, który nie daje jednak podstaw do żądania wszczęcia postępowania sądowoadministracyjnego. Postępowanie w sprawie tego typu skarg cechuje się tym, iż nie ma w nim stron postępowania, nie wydaje się rozstrzygnięć adresowanych do skarżącego, jedynie zawiadamia się go o czynnościach wewnętrznych zmierzających do wyjaśnienia okoliczności podniesionych w skardze. W konsekwencji, działania administracji publicznej będące przedmiotem tego typu skarg, nie podlegają kontroli sądów administracyjnych, gdyż nie mieszczą się w katalogu czynności i aktów zawartych w art. 3 § 2 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., należało orzec jak w sentencji.