Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Chybicki po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. P. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia odrzucić skargę. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
A. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody nr "[...]" z dnia "[...]", stwierdzającego w części nieważność uchwały Nr "[...]" Rady Miejskiej w "[...]" z dnia "[...]" w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów położonych w "[...]" pomiędzy ulicami "[...]" i "[...]". Skarżący stwierdził m.in., że Wojewoda nie stwierdzając w całości nieważności ww. uchwały rażąco naruszył prawo poprzez "naruszenie ustawowych kompetencji do uchwalenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego przez Radę Miejską w "[...]" poprzez zmianę sensu uchwały w wyniku stwierdzenia nieważności uchwały w część (§ 5 pkt 7) - zmiana pojęcia określonego w uchwale przy jednoczesnym pozostawieniu paramentów w ustaleniach szczegółowych".
W odpowiedzi na skargę pełnomocnik Wojewody wniósł o jej odrzucenie wskazując, iż do wniesienia skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze uprawniona jest jedynie gmina lub związek międzygminny, których interes prawny, uprawnienie albo kompetencja zostały naruszone.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna.
Zakres kontroli sprawowanej przez sądy administracyjne został określony w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako: p.p.s.a.), zgodnie z którą sądy administracyjne w zakresie swej właściwości sprawują kontrolę pod względem legalności działań lub zaniechań organów administracji publicznej. Kontrola działalności administracji publicznej, sprawowana przez sądy administracyjne, ma charakter ograniczony, co oznacza, że objęte są nią jedynie działania administracyjne wskazane w ustawie.
Przed przystąpieniem zatem do merytorycznej kontroli legalności aktu zaskarżonego do sądu administracyjnego sąd bada, czy skarga wniesiona w danej sprawie jest w świetle przepisów prawa dopuszczalna.
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi jest rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia "[...]", które zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
Należy mieć jednak na uwadze, iż stosownie do treści art. 98 ust. 3 powołanej ustawy do złożenia skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze uprawniona jest gmina lub związek międzygminny, których interes prawny, uprawnienie lub kompetencja zostały naruszone. Przywołana regulacja przyznaje zatem legitymację do wniesienia skargi wyłącznie gminie lub związkowi międzygminnemu, których interes prawny, uprawnienie lub kompetencja zostały naruszone (por. wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2005 r., sygn. akt OSK 1598/04).
Podkreślenia dodatkowo wymaga, iż czynności nadzorcze, o których mowa w art. 91 ustawy o samorządzie gminnym (stwierdzenie nieważności uchwały lub zarządzenia w całości lub w części) podejmowane są z urzędu. Postępowanie nadzorcze jest postępowaniem prowadzonym wyłącznie z udziałem gminy, której uchwała lub zarządzenie zostało objęte kontrolą pod względem zgodności z prawem. W postępowaniu nadzorczym nie biorą wiec udziału inne podmioty. W ramach tego postępowania, jeżeli organ nadzoru nie może we własnym zakresie stwierdzić nieważności uchwały lub zarządzenia organu gminy z uwagi na upływ terminu do wydania rozstrzygnięcia nadzorczego (30 dni od dnia doręczenia uchwały lub zarządzenia), organ nadzoru może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego (art. 93 ustawy o samorządzie gminnym). Osoba, która nie jest uczestnikiem postępowania nadzorczego nie może być uczestnikiem postępowania przed sądem administracyjnym, chyba że ustawa wyraźnie tak stanowi (taki wyjątek wynika z art. 98a ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym i dotyczy zarządzenia zastępczego).
Wniesienie skargi do sądu administracyjnego przez osobę, której interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem organu gminy reguluje natomiast art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, który określa odrębny rodzaj postępowania. Odrębność tych postępowań wyłącza możliwość udziału osoby, która może wnieść skargę na podstawie art. 101, w postępowaniu nadzorczym prowadzonym przez wojewodę.
Dodatkowo należy wskazać, iż za brakiem możliwości zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego przez podmioty, które swój interes prawny wywodzą z treści art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminny, przemawia także okoliczność braku regulacji co do trybu i terminu w jakim miałoby to nastąpić. Tryb zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego określony w art. 98 ustawy o samorządzie gminnym dotyczy wyłącznie gminy lub związku międzygminnego, których interes prawny, uprawnienie lub kompetencja zostały naruszone, a termin do wniesienia skargi biegnie od daty doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego.
W świetle powyższych rozważań należy uznać, iż przedmiotowa skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Mając powyższe na względzie, Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy p.p.s.a, orzekł jak w sentencji postanowienia.