Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej postanawia odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 14 grudnia 2004 r., sygn. akt II SA/Ol 405/04.
Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2004 r., sygn. akt II SA/Ol 405/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]", w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej. W uzasadnieniu wyroku Sąd wywiódł, że w stanie faktycznym i prawnym obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji nie zaistniała przesłanka stwierdzenia nieważności decyzji określona w art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, tj. wydanie decyzji bez podstawy prawnej.
W dniu 17 maja 2007 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie wpłynęła skarga J. M. o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego zakończonego powołanym wyżej wyrokiem i jego zmianę poprzez uwzględnienie skargi oraz o zwrot w całości kosztów postępowania. W uzasadnieniu skarżąca wywiodła, że wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2007 r., sygn. akt SK 19/06, Trybunał Konstytucyjny uznał przepisy, na których musiał oprzeć się Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpatrując powyższą sprawę za niezgodne z Konstytucją. Trybunał orzekł bowiem, że art. 98 ust. 4 w związku z art. 145 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 lutego 2000 r. do dnia 21 września 2004 r. jest niezgodny z art. 2 w związku z art. 84 Konstytucji przez to, że narusza zasadę ochrony zaufania jednostki do państwa i stanowionego przez nie prawa. Wyrok ten, zdaniem skarżącej, stanowi podstawę do wznowienia postępowania. Ponadto stwierdziła, że skarga została wniesiona w terminie określonym w art. 272 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W odpowiedzi na skargę o wznowienie postępowania Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie. W uzasadnieniu organ wywiódł, że przepis art. 98 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami stanowił podstawę podjęcia decyzji o opłacie adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek jej podziału przez Zarząd Miasta z dnia "[...]" oraz decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", utrzymującej tę decyzję w mocy. Kolegium nie orzekało natomiast na podstawie tego przepisu w sprawie zakończonej decyzjami: z dnia "[...]", nr "[...]", którą odmówiło stwierdzenia nieważności poprzednio wydanej decyzji Kolegium oraz z dnia "[...]", nr "[...]". Decyzje te wydane zostały bowiem na podstawie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Kolegium wskazało, że także przedmiotowy wyrok z dnia 14 grudnia 2004 r. nie został wydany na podstawie art. 98 ust. 4 powołanej wyżej ustawy, gdyż Sąd orzekł w sprawie zgodnie z art. 151 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zdaniem organu skarżąca, stosownie do art. 145a Kodeksu postępowania administracyjnego, może wnosić jedynie o wznowienie postępowania administracyjnego, w wyniku którego została orzeczona opłata adiacencka, co też skarżąca uczyniła składając w dniu 7 maja 2007 r. do Urzędu Miejskiego wniosek o wznowienie postępowania administracyjnego dotyczącego ustalenia przedmiotowej opłaty.