Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 lutego 2011r. sprawy ze skargi R. R. na uchwałę Rady Miasta z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie skargi na Dyrektora Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego postanawia 1. odrzucić skargę, 2. oddalić wniosek skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych.
Pismem z dnia 12 września 2010r. R. R. i Z. W., powołując się na art. 221, art. 227 i art. 229 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej zwanej K.p.a., wystąpili do Prezydenta Miasta ze skargą na Dyrektora Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego, któremu zarzucili stosowanie wobec nich mobbingu oraz inne naruszenia prawa pracy związane z bezpieczeństwem i higieną pracy.
Skargę powyższą Prezydent Miasta przekazał pismem z dnia 30 września 2010r. do rozpatrzenia według właściwości Radzie Miasta, która na podstawie art. 229 pkt 3 K.p.a., podjęła uchwałę Nr "[...]" z dnia "[...]", stwierdzającą bezzasadność wniesionej skargi. Uzasadniając zajęte stanowisko Rada wskazała, że Komisja Rewizyjna Rady Miasta rozpatrywała skargę na posiedzeniu w dniu 20 października 2010r. Po przeanalizowaniu dokumentacji zgromadzonej w sprawie oraz wysłuchaniu wyjaśnień przedstawionych przez Dyrektora Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego uznała skargę Z. W. i R. R. za bezzasadną. Komisja przyjęła wyjaśnienia Dyrektora Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego, który potwierdził, iż Pan R. złożył sprawę w sądzie pracy. Dyrektor podał, iż próbował wyjaśnić sprawę we własnym zakresie, niestety skarżący rozpoczął kierowanie skarg do wszystkich możliwych instytucji. Wskazał, że sprawa o mobbing dotyczyła: uzyskania odszkodowania z tytułu stosowania mobbingu, nieprzestrzegania zasad BHP oraz narażenia skarżącego na utratę zdrowia. Powództwo w tej sprawie zostało oddalone. W rezultacie Pan R. złożył apelację do sądu II instancji, który podzielił stanowisko sądu I instancji. Skarżący złożył również skargę do Państwowej Inspekcji Pracy, która nie potwierdziła zarzutów dotyczących mobbingu skierowanych bezpośrednio wobec Kierownika jak i Dyrektora Ośrodka. Postępowanie Państwowej Inspekcji Pracy zakończyło się pozytywnym wynikiem dla Ośrodka.
Komisja ustaliła również, iż w wyniku przeprowadzonej w 2009r. kontroli przez Biuro Kontroli Urzędu Miasta w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym stwierdzono m.in., że: w wyniku zgłoszonego przez Pana R. istnienia mobbingu w szkole, Dyrektor Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego przeprowadził postępowanie wyjaśniające oraz konfrontacje z udziałem stron. Kontrola przeprowadzona przez Państwową Inspekcję Pracy potwierdziła, że Dyrektor Ośrodka podejmował działania proceduralne dotyczące zgłaszanej przez pracownika sprawy mobbingu. Natomiast w zakresie zasadności rozwiązywania umów o pracę z pracownikami administracji i obsługi stwierdzono, że we wszystkich przypadkach objętych kontrolą Dyrektor miał uzasadnione podstawy do podjęcia tych decyzji i rozwiązanie umów we wszystkich przypadkach odbyło się zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Pismem z dnia 3 listopada 2010r. Przewodniczący Rady Miasta poinformował R. R. i Z. W. o podjętej uchwale, pouczając strony o przysługującym prawie wezwania Rady Miasta do usunięcia naruszenia prawa oraz prawie do zaskarżenia uchwały do sądu administracyjnego w przypadku bezskuteczności tego wezwania.