Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 października 2014r. sprawy ze skargi P. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie niedopuszczalności odwołania w sprawie stanu sanitarno-epidemiologicznego lokalu na skutek skargi kasacyjnej skarżącego od wyroku z dnia 2 października 2014r., sygn. akt II SA/Ol 751/14, oddalającego skargę postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 2 października 2014r., sygn. akt II SA/Ol 751/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę P. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie niedopuszczalności odwołania w sprawie stanu sanitarno-epidemiologicznego lokalu.
Odpis wyroku z uzasadnieniem oraz pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia skargi kasacyjnej doręczono skarżącemu w dniu 13 października 2014r.
Postanowieniem z dnia 14 października 2014r. został ustanowiony dla skarżącego w ramach prawa pomocy adwokat. Postanowienie to doręczone zostało skarżącemu w dniu 16 października 2014r.
W dniu 21 października 2014r. skarżący złożył osobiście w tutejszym Sądzie własnoręcznie sporządzoną i podpisaną skargę kasacyjną na powyższy wyrok, zarzucając naruszenie art. 77 ust. 1 i 2 Konstytucji RP. Podał, że przyznany mu z urzędu pełnomocnik winien oprzeć się i odnieść do tej skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U z 2012r. poz. 270 ze zm.), zwanej w dalszym ciągu uzasadnienia p.p.s.a. od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
W myśl art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Art. 175 § 1 p.p.s.a. stanowi zaś, że skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Przepisu tego nie stosuje się, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich (art. 175 § 2).
W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego ugruntowany jest pogląd, zgodnie z którym sporządzanie skargi kasacyjnej przez podmiot nieuprawniony jest brakiem nieusuwalnym, skutkującym odrzuceniem skargi kasacyjnej jako niedopuszczalnej na podstawie art. 178 w zw. z art. 175 § 1, § 2 i § 3 p.p.s.a. (por. B. Dauter. Metodyka pracy sędziego sądu administracyjnego, Wydanie 2., Warszawa 2009 r. str. 493.). Tym samym wojewódzki sąd administracyjny powinien odrzucić skargę bez wzywania do usunięcia braków, w sytuacji, gdy skargę sporządzi i podpisze podmiot nieuprawniony (vide: postanowienie NSA z dnia 28 stycznia 2004 r., FSK 3/04, M. Prawniczy 2004, Nr 5, s. 202). W postanowieniu z dnia 15 maja 2008 r. (sygn. akt II GSK 502/07) Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił także, że tryb z art. 49 p.p.s.a. (wezwania do uzupełnienia braków formalnych) przy skardze kasacyjnej jest możliwy do zastosowania tylko do wyjaśnienia, czy osoba która podpisała skargę kasacyjną jest umocowana do jej sporządzenia w świetle art. 175 p.p.s.a. (por. też postanowienie NSA z dnia 3 grudnia 2013r., sygn. akt II FZ 1082/13, publ. na stronie orzeczenia.nsa.gov.pl). Analiza akt rozpoznawanej sprawy, nie dała natomiast podstaw do przyjęcia, że skarżący jest podmiotem uprawnionym do sporządzenia skargi kasacyjnej, wymienionym w art. 175 § 1, 2 p.p.s.a.
Skoro więc wniesiona w dniu 21 października 2014r. skarga kasacyjna nie została sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, lecz osobiście przez skarżącego, to należało ją odrzucić jako niedopuszczalną.
Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji.