Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 października 2010r. sprawy ze skargi M. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie skierowania na badania lekarskie postanawia umorzyć postępowanie sądowe.
Pismem z dnia 16 lipca 2010r. M. H. wywiódł skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji w sprawie skierowania M. H. na badania lekarskie w zakresie prawa jazdy kategorii A, B, C, D, E i T.
Następnie w piśmie z dnia 23 września 2010r. M. H. zwrócił się do tut. Sądu o nie rozpatrywanie jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w sprawie o sygn. akt II SA/Ol 758/10, z uwagi na "zniknięcie przedmiotu sprawy".
W związku z powyższym pismem, na podstawie zarządzenia z dnia 23 września 2010r. Przewodniczącej Wydziału II tut. Sądu, sekretariat Sądu zwrócił się do skarżącego M. H. z zapytaniem, czy wobec treści jego pisma cofa on skargę na zaskarżoną przez niego decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]", w przedmiocie skierowania na badania lekarskie.
W odpowiedzi w piśmie z dnia 7 października 2010r. M. H. potwierdził, że cofa skargę na przedmiotową decyzję Kolegium. Skarżący podniósł przy tym, iż Wojewódzka Przychodnia Medycyny Przemysłowej wydała interesujące go orzeczenie lekarskie, w oparciu o dokumentację medyczną i bez konieczności opłaty 250 zł z jego strony, a to właśnie obowiązek takiej opłaty był przyczyną złożenia przedmiotowej skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę. Zgodnie z art. 60 wskazanej ustawy skarżący może cofnąć skargę.
Cofnięcie wniesionej do sądu skargi oznacza rezygnację strony z kontynuowania postępowania sądowoadminstracyjnego i stanowi ono urzeczywistnienie zasady dyspozycyjności, umożliwiającej stronie rozporządzanie przedmiotem tego postępowania w ramach przysługujących jej na mocy obowiązujących przepisów uprawnień procesowych (por. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze, s. 159).
Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W rozpoznawanej sprawie, Sąd nie dopatrzył się zaistnienia przesłanek kwalifikujących cofnięcie skargi jako niedopuszczalne, a tym samym związany cofnięciem skargi, postępowanie sądowe postanowił umorzyć, na podstawie cytowanego art. 161 § 1 pkt 1.