Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia umorzyć postępowanie sądowe. WSA/pos.1- sentencja postanowienia
Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...], którą na podstawie art. 16 a ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, odmówiono przyznania J.N. prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawną babcią - M.N. W uzasadnieniu organ podzielił ocenę, że wnioskodawca nie zrezygnował z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad babcią, gdyż nie pracuje zawodowo od 1 [...] 2010 r., natomiast niepełnosprawność babci datuje się od [...] 2011 r., a zatem utrata zatrudnienia nie ma związku przyczynowego z koniecznością sprawowania opieki nad babcią. Przyznano jednak, że na podstawie decyzji nr [...] wnioskodawca uzyskał prawo do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad babcią, które pobierał od 21 listopada 2011 r. do 30 czerwca 2013 r., które w związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012r. poz. 1548) wygasło z tym dniem tj. 30 czerwca 2013 r. Z tego też powodu J.N. wystąpił z wnioskiem o przyznanie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego.
Na tę decyzję J.N. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie nie zgadzając się z ocenę stanu faktycznego dotyczącego opieki nad babcią, jakiej dokonało Kolegium. Podkreślił, że opiekuje się babcią od 2010 r. gdyż w tym czasie jej stan zdrowia znacznie się pogorszył. Początkowo była to faktycznie jedynie pomoc doraźna lecz obecnie jest to ciągła stała opieka, gdyż babcia jest w stanie sędziwym i nie jest w stanie wykonywać sama czynności.
Postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2014 r. sygn. II SA/Ol 166/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zawiesił postępowanie sądowe w tej sprawie w związku z wystosowanym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu pytaniem prawnym do Trybunału Konstytucyjnego, co do konstytucyjności art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych.
W dniu 10 lipca 2014 r. do Sądu wpłynęło pismo skarżącego (karta 37 akt), w którym wycofał wniesioną skargę na decyzję Kolegium wobec wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz.U. z 2014 r. poz. 567), która umożliwia osobom pobierającym wcześniej świadczenie pielęgnacyjne do 30 czerwca 2013 r. uzyskanie zasiłku dla opiekuna na okres od dnia 1 lipca 2013 r. i wypłatę tego zasiłku.
Postanowieniem z dnia 21 lipca 2014 r. sygn. II SA/Ol 166/14 podjęto postępowanie w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2012 r. poz. 270) zwanej dalej: ustawą ppsa. skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Skarżący skutecznie cofnął skargę, zaś Sąd nie stwierdził, aby zachodziły przesłanki do uznania, iż cofnięcie skargi w rzeczonej sprawie jest niedopuszczalne. Wobec powyższego na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 oraz § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.
-