Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Osipuk po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku "[...]" o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 9 stycznia 2019 r., sygn. akt II SA/Ol 852/18 w sprawie ze skargi "[...]" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w "[...]" z dnia 5 listopada 2018 r., nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego postanawia przywrócić termin do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku.
W dniu 9 stycznia 2019 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie ogłosił wyrok w sprawie ze skargi "[...]" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w "[...]" z dnia 5 listopada 2018 r. w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego. Wyrokiem tym Sąd oddalił skargę.
Dnia 8 lutego 2019 r. skarżąca złożyła wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia powyższego wyroku wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności procesowej.
Podała, że w dniu 14 grudnia 2018 r. urodziła dwoje dzieci, z których syn "[...]" urodził się martwy. Na tę okoliczność skarżąca przedłożyła kserokopię odpisu skróconego aktu urodzenia dziecka, które urodziło się martwe. Skarżąca była w bardzo trudnej sytuacji w związku z pogrzebem dziecka.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.), dalej jako "p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek może przywrócić termin.
Zgodnie zaś z art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2).
Z uwagi na specyfikę okoliczności, na którą powołała się skarżąca - urodzenie martwego dziecka - Sąd uznał, że wniosek o przywrócenie terminu został złożony w terminie, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a., co umożliwiło jego rozpoznanie.
Wyjaśnić należy, że kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, wiąże się z obowiązkiem strony dochowania szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Stąd, o braku winy można mówić, w sytuacji, gdy dana przeszkoda w dokonaniu czynności skonfrontowana z obiektywnymi miernikami staranności prowadzi do wniosku, że zobowiązany do dokonania określonej czynności postępowania nie mógł przezwyciężyć przeszkody w zachowaniu terminu do jej dokonania, nawet przy użyciu największego możliwego w danych warunkach wysiłku. Innymi słowy, jeżeli przy dochowaniu należytej staranności możliwe było dokonanie czynności w wyznaczonym terminie, to zaniechanie stosownych działań, dzięki którym termin mógłby być zachowany, świadczy o niemożności stwierdzenia braku winy w uchybieniu terminu. Za wystarczające, w kontekście uprawdopodobnienia braku winy podmiotu w uchybieniu terminu, należy uznać samą okoliczność wystąpienia w danym stanie faktycznym ciągu zdarzeń niezawinionych i niemożliwych do przewidzenia, a zatem nagłych. Zaznaczyć ponadto należy, że brak winy w uchybieniu terminu winien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem. Zatem przywrócenie terminu może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (zob. [red.] R.Hauser, M.Wierzbowski, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s. 409-410).
Odnosząc się do wskazanej przez skarżącą okoliczności, stwierdzić należy, że bez wątpienia śmierć dziecka jest okolicznością szczególną, która niewątpliwie wpłynęła na stan emocjonalny skarżącej i uwiarygodnia tezę o niemożności normalnego funkcjonowania skarżącej w okresie biegu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku tut. Sądu. Sąd wziął pod uwagę, że żałoba wpływa na każdego w odmienny sposób, szczególnie zaś może oddziaływać na kobietę w okresie poporodowym.
W przedmiotowej sprawie skarżąca uprawdopodobniła więc brak winy w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia powyższego wyroku.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., należało postanowić, jak w sentencji.