Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi J. K. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 6 maja 2009r. sygn. akt II SA/Ol 46/09 w przedmiocie kary pieniężnej za usunięcie drzew bez zezwolenia postanawia 1. odrzucić skargę o wznowienie postępowania, 2. zwrócić skarżącemu uiszczony wpis od skargi w kwocie 500 zł (słownie: pięćset złotych). WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Wyrokiem z dnia 6 maja 2009r., sygn. akt II SA/Ol 46/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]"r., nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej za usunięcie drzew bez zezwolenia.
J. K. nie zaskarżył powyższego wyroku i stał się on prawomocny z dniem 7 lipca 2009r.
W dniu 25 sierpnia 2014r. (data nadania pocztowego) J. K. wniósł skargę o wznowienie postępowania sądowego w sprawie II SA/Ol 46/09, na podstawie art. 272 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.), zwanej w dalszej części uzasadnienia: p.p.s.a. Wskazał, że wyrokiem z dnia 1 lipca 2014r., sygn. akt SK 6/12 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że: art. 88 ust. 1 pkt 2 i art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r. poz. 627, 628 i 842) przez to, że przewidują obowiązek nałożenia przez właściwy organ samorządu terytorialnego administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie bez wymaganego zezwolenia lub zniszczenie przez posiadacza nieruchomości drzewa lub krzewu, w sztywno określonej wysokości, bez względu na okoliczności tego czynu, są niezgodne z art. 64 ust. 1 i 3 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 270 p.p.s.a., można żądać wznowienia postępowania sądowego, które zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem. Podstawy wznowienia postępowania zostały określone w art. 271 - 274 p.p.s.a. Skarżący jako podstawę prawną swego wniosku wskazał art. 272 § 1 p.p.s.a., powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego, ogłoszony w Dz. U. z dnia 14 lipca 2014r., stwierdzający niekonstytucyjność przepisów, na podstawie których wymierzona została mu w 2008r. kara za usunięcie drzew bez zezwolenia. Termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania biegnie w takiej sytuacji od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Stosownie do art. 190 ust. 3 Konstytucji RP orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. W niniejszej sprawie termin do złożenia skargi został niewątpliwie zachowany. Jednak skarga o wznowienie nie mogła podlegać merytorycznemu rozpatrzeniu z mocy art. 278 p.p.s.a. Przepis ten stanowi, że po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się orzeczenia nie można żąda wznowienia, z wyjątkiem przypadku, gdy strona była pozbawiona możliwości działania lub nie była należycie reprezentowana. Termin przewidziany w wyżej wymienionym przepisie jest terminem materialnym i nie podlega przywróceniu. Biegnie niezależnie od terminów wniesienia skargi o wznowienie postępowania przewidzianych w art. 272 § 2 i art. 277 p.p.s.a. W związku z tym literaturze przedmiotu, jak i judykaturze utrwalił się pogląd, że skarga o wznowienie postępowania wniesiona z zachowaniem terminów określonych w art. 272 § 2 p.p.s.a. lub 277 p.p.s.a., ale po upływie terminu przewidzianego w art. 278 p.p.s.a podlega odrzuceniu na posiedzeniu niejawnym, bez konieczności badania merytorycznej zasadności wskazanych w niej podstaw (A. Kabat (w:) B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, komentarz LEX 2013)