Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. K. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi E. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zasiłku celowego postanawia odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu I instancji w przedmiocie zasiłku celowego.
Na powyższą decyzję skargę wniósł E. K., żądając jej uchylenia i przyznania zasiłku celowego w wyższej wysokości.
Skarga E. K. została oddalona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie na rozprawie w dniu 19 stycznia 2010 roku.
Pismem z dnia 10 lutego 2010 r. pełnomocnik skarżącego wniosła o przywrócenie terminu do sporządzenia uzasadnienia wyroku argumentując, że w okresie od 25 stycznia 2010 r. do 9 lutego 2010 r. przebywała na zwolnieniu lekarskim i była niezdolna do pracy. Przeszkoda do złożenia wniosku o przywrócenie terminu powstała w momencie, kiedy jeszcze nie upłynął termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku i nie wynikała z winy pełnomocnika.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu nie zasługuje na uwzględnienie.
W myśl z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), jeśli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Zgodnie z powyższym, pozytywną przesłanką przywrócenia terminu jest brak winy strony w uchybieniu terminu. W utrwalonym orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony zachowania szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przywrócenie terminu nie jest więc dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa (vide: wyrok WSA w Białymstoku z dnia 6 października 2005 roku, II SA/Bk 369/05, LEX nr 173671). Ponadto w doktrynie i orzecznictwie podkreśla się, że zwolnienie lekarskie nie jest potwierdzeniem braku winy strony w uchybieniu terminowi. Niekoniecznie bowiem musi ono wykluczać możność dokonania czynności procesowej przez stronę (np. sporządzenia odwołania) i nadania pisma na poczcie osobiście lub przez domownika (por. wyrok z 4 listopada 1998 r., III SA 1243/97 LexPolonica nr 339459, J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Wydanie 4, Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2010, str. 244). O braku winy w uchybieniu terminu można zaś mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 października 2002 r., V SA 793/02 M.Pr. 2002, nr 23, s. 1059; postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 lutego 2006 r., I SAB/Wa 78/05 LEX nr 192260).
W wypadku, "gdy strona jest reprezentowana przez pełnomocnika, przy ustalaniu jej winy w niezachowaniu terminu należy mieć na uwadze działania pełnomocnika oraz że zaniedbania osób, którymi on się posługuje, obciążają jego samego, a zatem nie uwalniają one strony od winy w niezachowaniu terminu" (por. postanowienie SN z 15 marca 2000r. II CKN 554/00 LEX nr 51986).
Analizując okoliczności przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, iż pełnomocnik skarżącego nie uprawdopodobniła, że dochowała należytej staranności i dbałości o sprawy skarżącego. Niewątpliwie bowiem sam fakt pobytu na zwolnieniu lekarskim i niezdolność do pracy nie może uzasadniać stwierdzenia braku winy w uchybieniu terminu do dokonania czynności procesowej polegającej na złożeniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Tym bardziej, że pełnomocnik skarżącego udzieliła upoważnienia aplikantowi adwokackiemu do występowania w sprawie. Dodatkowo pełnomocnictwo, jakiego udzielił pełnomocnikowi skarżący przewiduje możliwość udzielania substytucji innemu pełnomocnikowi. Tak więc te okoliczności wskazują, że sama choroba pełnomocnika nie stanowiła przeszkody do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w przewidzianym terminie. Tymczasem dopuszczenie się przez stronę lub jej pełnomocnika już choćby lekkiego niedbalstwa jest okolicznością powodującą niemożność przywrócenia terminu.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak na wstępie.