Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 grudnia 2010r. wniosku J. J. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie wniesienia odwołania postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W dniu 21 października 2010r. J. J. S. złożył w Samorządowym Kolegium Odwoławczym wniosek - skierowany do tut. Sądu, o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie (według wnioskodawcy "decyzję") Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" stwierdzające uchybienie terminowi do wniesienia odwołania od decyzji dnia "[...]" Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Wraz z wnioskiem została przedłożona stosowna skarga na wspomniane postanowienie. We wniosku J. J. S. podkreślił, że jest osoba chorą i nie ma jeszcze opiekuna prawnego. Wnioskodawca stwierdził, że pierwotną decyzję z dnia "[...]", od której wniósł odwołanie do Kolegium, otrzymał 20 kwietnia 2010r., a tylko przez manipulację pracownika socjalnego datę jej otrzymania oznaczono na 2 kwietnia 2010r. Wnioskodawca podniósł, że czekając na przywrócenie terminu, zapomniał o decyzji Kolegium z dnia "[...]".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) czynność podjęta w postępowaniu sądowym przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże sąd, na wniosek strony, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, postanowi o przywróceniu terminu (art. 86 § 1 cyt. ustawy).
We wniosku o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 cytowanej ustawy).
W tym miejscu należy zważyć, że brak winy w uchybieniu terminu winien być oceniany w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od osoby dbającej należycie o swoje interesy. Od strony postępowania można bowiem oczekiwać i wymagać szczególnej staranności w zakresie prowadzenia swych spraw. Dopuszczenie się przez stronę choćby lekkiego niedbalstwa daje podstawę do przyjęcia jej zawinienia w uchybieniu terminu i odmowy przywrócenia terminu. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona (lub jej pełnomocnik) nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2006r., sygn. akt I SAB/Wa 78/05, Lex nr 192260).
W ocenie Sądu okoliczności podnoszone przez stronę skarżącą we wniosku o przywrócenie terminu nie mogły stanowić podstawy do uwzględnienia takiego wniosku. Skarżący bowiem wbrew treści art. 87 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na brak jego winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi.
Wnioskodawca skupił się głównie na wyjaśnieniach dotyczących daty otrzymania decyzji z dnia "[...]" Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Odnośnie zaś przedmiotowego postanowienia - co do którego wnosi o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, stwierdził tylko, że czekał na przywrócenie terminu przez Kolegium i zapomniał o decyzji (postanowieniu) z dnia "[...]" oraz o tym, gdzie je umieścił. Takie postępowanie skarżącego wskazuje na to, że nie zadbał on w sposób należyty o swoje interesy i tym samym nie dochował należytej staranności w prowadzeniu swoich spraw. Niedopatrzenie skarżącego, polegające na zapomnieniu o przedmiotowym postanowieniu w sytuacji gdy został prawidłowo pouczony o możliwości wniesienia skargi na nie, nie spełnia przesłanki uprawdopodobnienia braku winy. Nieuwagi lub zaniedbania nie można bowiem kwalifikować jako braku winy (por. postanowienie NSA z dnia 6 maja 2008 r. sygn. akt I OZ 307/08 dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych).
Nie zmienia tego stanu rzeczy fakt, iż skarżący jest osobą chorą. Jak wynika bowiem z akt sprawy prowadził on swoje sprawy w postępowaniach administracyjnych przed organami oraz sporządzał pisma w toku tych postępowań. Z treści wniosku o przywrócenie terminu wynika, że pomagał mu w tym jego kolega. Chcąc zatem skutecznie wnieść skargę do sądu administracyjnego na postanowienie, strona powinna dochować, sama bądź przy pomocy innej osoby, należytej staranności w zachowaniu terminu do jej dokonania. Ponadto co do choroby wnioskodawcy, trzeba zauważyć, że nie przedstawił on Sądowi żadnego zaświadczenia lekarskiego, które potwierdzałoby, że choroba uniemożliwiła stronie wniesienie skargi w terminie. Skarżący nie przedłożył zatem żadnej dokumentacji medycznej, z której wynikałoby jaki jest jego obecny stan zdrowia i czy ogranicza on prowadzenie spraw administracyjnych dotyczących jego osoby.
Tym samym, faktu znacznego przekroczenia (około 4 miesiące) terminu do wniesienia skargi na postanowienie Kolegium doręczonego skarżącemu w dniu 23 czerwca 2010r., nie można zakwalifikować jako niezawinionego uchybienia.
Biorąc powyższe pod uwagę okoliczności i uznając, że strona skarżąca nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi, Sąd na podstawie art. 86 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.