Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Krupiński po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na uchwałę Rady Miasta Opola z dnia 29 listopada 2012 r., nr [...] w przedmiocie gminnego programu opieki nad zabytkami postanawia: 1) odrzucić skargę, 2) zwrócić skarżącemu kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi.
Pismem procesowym z dnia 2 marca 2015 r., M. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na uchwałę Nr [...] Rady Miasta Opola z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie przyjęcia Gminnego Programu Opieki na Zabytkami miasta Opola na lata 2012 - 2015. Skarga została złożona osobiście w siedzibie tut. Sądu w dniu 2 marca 2015 r., a następnie odesłana do organu w celu udzielenia odpowiedzi na skargę i nadesłania akt administracyjnych. Ponowny wpływ skargi do tut. Sądu wraz z ww. dokumentami odnotowano w dniu 24 marca 2015 r. Z treści skargi wynika, że M. K. kwestionuje załącznik nr 2 zaskarżonej uchwały, który nie zawiera informacji jednoznacznie identyfikujących lokalizację zabytków nieruchomych, w szczególności nie zawiera identyfikatorów TERYF wymaganych Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r., uniemożliwiając jednoznaczną identyfikację i lokalizację obiektów zabytkowych nieruchomych, przeznaczonych do ujęcia w gminnej ewidencji zabytków.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie z uwagi na niedopełnienie przez skarżącego obowiązku wezwania organu gminy, który wydał zaskarżoną uchwałę do usunięcia naruszenia prawa. Ponadto zdaniem organu, niezgodność zaskarżonej uchwały z prawem dotyczy tylko jej części, tj. załączników, a w najbliższym czasie zostaną przygotowane dokumenty wyłączające tę regulację z przedmiotowej uchwały. Organ zażądał także zasądzenia na rzecz strony przeciwnej kosztów zastępstwa procesowego w sprawie.
Na skutek zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II tut. Sądu wezwano skarżącego pismem z dnia 25 marca 2015 r., do wykazania w terminie 7 dni, że przed wniesieniem skargi do Sądu wyczerpał środek zaskarżenia w postaci wezwania Rady Miasta Opola, w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do usunięcia naruszenia prawa wywołanego zaskarżoną uchwałą.
Wezwanie powyższe, zawierające pouczenie, że niezastosowanie się do jego treści spowoduje odrzucenie skargi, zostało doręczone w dniu 2 kwietnia 2015 r., co wynika ze zwrotnego poświadczenia odbioru tego pisma (k. 21).
Odpowiadając na wezwanie, skarżący pismem z dnia 10 kwietnia 2015 r., złożonym osobiście w siedzibie Sądu w dniu 13 kwietnia 2015 r. (data stempla Sądu), poinformował o odbytym w dniu 18 lutego 2015 r. w Ratuszu Miasta Opola spotkaniu, w którym udział wzięły władze miasta (w tym wiceprezydent) i przedstawiciele inwestora (w tym skarżący). Skutkiem ww. spotkania było, zdaniem skarżącego, wszczęcie postępowania z jego zawiadomienia.
Następnie, w dniu 15 kwietnia 2015 r. wpłynęło do Sądu pismo skarżącego, w załączeniu do którego dołączono kserokopię decyzji Wojewody Opolskiego z dnia 1 kwietnia 2015 r., nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) - zwaną dalej jako "P.p.s.a.", skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Zawarte w art. 52 § 2 P.p.s.a. wyliczenie środków zaskarżenia ma charakter przykładowy (por. W. Chróścielewski, Wszczęcie postępowania sądowoadministracyjnego, PiP 2004, z. 3, s. 65). Natomiast stosownie do treści art. 53 § 2 P.p.s.a., określającego terminy wniesienia skarg do sądu administracyjnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.