Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Opolu w przedmiocie zasiłku celowego na skutek wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Anna Misiak po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego na skutek wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy postanawia: 1. ustanowić dla skarżącego radcę prawnego, 2. umorzyć postępowanie z wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych.

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

T. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przyznania zasiłku celowego na remont mieszkania w wysokości 60 zł.

Skarżący wraz ze skargą złożył wniosek na urzędowym formularzu o przyznanie prawa pomocy, poprzez zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata lub radcy prawnego. Wskazał w nim, że nie ma odpowiedniej wiedzy prawniczej, jest niezdolny do pracy i samodzielnej egzystencji, utrzymuje się ze świadczenia rentowego, z którego po potrąceniach zostaje mu 481,30 zł, dlatego prosi o pomoc. Podał, że jego renta inwalidzka wynosi 956,68 zł, z niej opłaca następujące kwoty alimenty 363,96 zł, zaliczkę na podatek i ubezpieczenie zdrowotne 111,42 zł, czynsz mieszkaniowy 254,94 zł, energię elektryczną 57,05 zł, gaz przewodowy 44,93 zł, telefon 136,50 zł, leki za miesiąc listopad w kwocie 44,87 zł, przejazdy na konsultacje w listopadzie 7,84 zł. Z pozostałych pieniędzy musi zakupić artykuły spożywcze i środki higieniczne.

Skarżący przesłał zaświadczenie z dnia 24 listopada 2008 r. z ZUS o wysokości renty i potrąceń z niej. Podał, że zamieszkuje w mieszkaniu spółdzielczym o powierzchni 35,70 m 2, nie posiada żadnego majątku ruchomego czy nieruchomego.

Wniosek skarżącego obejmuje swym zakresem żądanie przyznania prawa pomocy w całości poprzez zwolnienie od kosztów sądowych, do których zaliczają się opłaty sądowe i zwrot wydatków, co określa art. 211 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a. i ustanowienie radcy prawnego.

Jednakże z uwagi na fakt, że skarżący na mocy art. 239 pkt 1 lit. "a" P.p.s.a., określającego, że nie mają obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strony skarżące działanie lub bezczynność w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej, korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych, należało postępowanie z jego wniosku o prawo pomocy w tym zakresie umorzyć, jako bezprzedmiotowe w związku z art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a.

Wobec tego należało rozpatrzeć jego wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata lub radcy prawnego. Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Natomiast zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym osobie fizycznej następuje, gdy wykaże ona, że nie jest wstanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Skarżący wykazał, że obecnie ma jedynie dochód z renty w niepełnej wysokości w kwocie 481,30 zł miesięcznie, jak wynika z akt korzysta on też ze wsparcia pomocy społecznej. Koszty jakie ponosi co miesiąc w związku z opłatami mieszkaniowymi to średnio kwota 356, 50 zł (czynsz, gaz, energia elektryczna). Po odjęciu tej kwoty od kwoty otrzymywanej renty pozostaje na życie kwota około 125 zł miesięcznie, przy czym skarżący podał, że musi także kupować leki, przykładowo w listopadzie 2008 r. za kwotę 44,87 zł. Kwota 125 zł miesięcznie bezspornie nie daje możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania sądowego, bez uszczerbku dla utrzymania koniecznego T. R., nawet pomimo korzystania przez niego ze wsparcia z opieki społecznej.

Referendarz sądowy uznał, zatem, iż sytuacja materialna skarżącego uprawnia go do przyznania prawa pomocy w zakresie przez niego żądanym i postanowił ustanowić dla niego radcę prawnego. Jednocześnie należy w tym miejscu wyjaśnić, że w ocenie referendarza skarżący wykazał przesłanki przyznania mu prawa pomocy w części, nie wzięto bowiem pod uwagę do niezbędnych życiowych wydatków kwoty rachunku wykazanej za telefon wynoszącej 136,50 zł. Wprawdzie rachunki za telefon są uznawane za koszty utrzymania koniecznego, szczególnie w przypadku osób niepełnosprawnych, mogących dzwonić w sprawie opieki innych osób, czy umówienia wizyty u lekarza, ale przyjmowane są za takie do kwot średnio o połowę niższych niż podana przez T. R.

Referendarz sądowy postanowił zatem przyznać skarżącemu prawo pomocy w części poprzez ustanowienie radcy prawnego z urzędu.

Wobec powyższego, na podstawie art. 258 § 1 pkt 7 orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze