Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Ewa Janowska po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. O. na czynność Opolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu z dnia 31 października 2014 r., nr [...] w przedmiocie kosztów przechowywania broni w depozycie na skutek wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi postanawia: odrzucić wniosek.
Pismem z dnia 31 października 2014 r., nr [...] A. O. został wezwany przez Opolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu, do zapłaty kwoty 2.308,68 zł z tytułu opłaty za zdeponowanie broni i amunicji. Powyższą korespondencję doręczono skutecznie w dniu 17 listopada 2014 r., co potwierdza pocztowe potwierdzenie odbioru znajdujące się w aktach administracyjnych (por.: k-69). Opisywane wezwanie nastąpiło w związku z oddaniem w lutym 2011 r. przez A. O., broni Opolskiemu Komendantowi Wojewódzkiemu Policji w Opolu, znalezionej przez skarżącego w rzeczach pozostałych po śmierci jego ojca - R. O.
Nie godząc się z powyższym, A. O. działając na zasadzie art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wezwał ww. organ pismem z dnia 23 listopada 2014 r., do usunięcia naruszenia prawa twierdząc, że postępowanie wyjaśniające przeprowadzone przez organ nie wykazało, aby właścicielem broni był R. O. W konsekwencji czego dowodzi skarżący, mają w sprawie zastosowanie przepisy art. 23 ust. 1 pkt 3 i art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji, zgodnie z którymi koszty związane z deponowaniem broni ponosi broni i amunicji ponosi osoba deponująca broń, jednakże koszty związane z deponowaniem broni i amunicji ponosi Policja, w przypadku przekazania broni do depozytu przez znalazcę.
Z akt sprawy nie wynika, aby skarżony organ odpowiedział na wezwanie skarżącego.
Następnie, pismem procesowym z dnia 13 marca 2015 r., nadanym przesyłką pocztową w dniu 17 kwietnia 2015 r., A. O. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na podane na wstępie wezwanie z dnia 31 października 2014 r., nr [...], do uiszczenia opłaty z tytułu depozytu broni. W skardze został jednocześnie zawarty wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Uzasadniając wniosek skarżący podał, że nie wiedział, iż może złożyć skargę do sądu administracyjnego, bez uprzedniego otrzymania od organu odpowiedzi na jego wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Wskazał, że od kilku lat mieszka i pracuje poza granicami kraju oraz nie są mu znane przepisy prawa. Ponadto, przebywa na rencie z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, przyznanej przez niemiecką instytucję ubezpieczeniową, a także z tytułu częściowej niezdolności do pracy przyznanej przez ZUS w [...]. Przebyte w ostatnich dwóch latach dwa zawały serca (wszczepienie stentów i by-pasów) nie pozwoliły skarżącemu na pobyt w Polsce i dopilnowania spraw związanych z postępowaniem w sprawie depozytu broni. Skarżący podniósł, że dopiero niedawno dowiedział się od prawnika, że skoro Policja nie zareagowała na treść jego pisma, to powinien jak najszybciej złożyć skargę do sądu.
Na skutek zarządzenia z dnia 25 maja 2015 r., wezwano skarżącego do uzasadnienia zawartego w skardze wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, w tym do podania szczegółowych okoliczności, o jakich skarżący wspomniał w skardze, wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu oraz w jakim dniu ustała przyczyna uchybienia terminu. Ponadto, Sąd wezwał skarżącego do uprawdopodobnienia ww. okoliczności, w szczególności przez nadesłanie dokumentów potwierdzających, że z uwagi na zły stan zdrowia, skarżący nie był w stanie wnieść w terminie skargi do sądu. Wezwanie zostało doręczone skarżącemu osobiście w dniu 28 maja 2015 r., co potwierdza adnotacja na pocztowym potwierdzeniu odbioru przesyłki (por.: k-16 akt sądowych).