Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Cisyk po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 30 października 2013 r., nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania w sprawie zasiłku celowego na skutek wniosku skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 30 października 2013 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu stwierdziło niedopuszczalność odwołania J. M. wniesionego na decyzję organu I instancji z dnia 2 kwietnia 2013 r., nr [...], o przyznaniu J. M. zasiłku celowego na zakup mebli i bielizny osobistej, w wysokości 30 zł.
Opisane postanowienie doręczono osobiście J. M. w dniu 29 stycznia 2014 r., co potwierdza adnotacja i jego podpis złożony na pocztowym zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki, znajdującym się w aktach administracyjnych sprawy.
W dniu 3 lutego 2014 r. wpłynął do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, nadany przesyłką pocztową w dniu 31 stycznia 2014 r. (data stempla) wniosek J. M. o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu, w celu sporządzenia skargi na ww. orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu.
Postanowieniem z dnia 14 marca 2014 r., sygn. akt II SO/Op 11/14, referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu odmówił przyznania J. M. prawa pomocy. Odpis zapadłego orzeczenia został doręczony skarżącej w dniu 28 marca 2014 r., a wobec nie wniesienia przez skarżącą środka zaskarżenia, stało się ono prawomocne w dniu 5 kwietnia 2014 r.
Pismem procesowym z dnia 1 kwietnia 2014 r. J. M. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na podane na wstępie postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 30 października 2013 r., nr [...] wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Pismo to zostało nadane przesyłką poleconą w dniu 1 kwietnia 2014 r., co potwierdza stempel pocztowy odciśnięty na kopercie, a następnie zostało zarejestrowane w Repertorium sądowym pod sygnaturą akt II SA/Op 214/14.
Uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, J. M. wskazała, że dokonała uchybienia terminu nie ze swojej winy, bowiem szukała pomocy profesjonalnego prawnika, który w jej imieniu wniósłby skargę do sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi zasługuje na uwzględnienie.
Uregulowanie w zakresie uchybienia i przywrócenia terminu w postępowaniu sądowoadministracyjnym zawiera rozdział 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a. W art. 86 § 1 P.p.s.a. została przewidziana możliwość przywrócenia terminu na wniosek strony, w razie gdy nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy. Natomiast w myśl art. 87 P.p.s.a., w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu, wniesionym w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, do sądu, w którym czynność miała być dokonana (§ 1), należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2), a równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Podstawowymi przesłankami warunkującymi przywrócenie terminu do dokonania określonej czynności procesowej jest zatem stwierdzenie, po pierwsze - zachowania wymogu formalnego z art. 87 § 1 P.p.s.a., tj. zachowania terminu do złożenia wniosku, po wtóre - dokonania czynności, a po trzecie - uprawdopodobnienia, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy zainteresowanego, co oznacza, że strona, która uchybiła terminowi powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, iż przeszkoda była od niej niezależna i niemożliwa do przezwyciężenia.