Sprawa ze skargi na decyzję SKO w O. w przedmiocie określenia dopuszczalnego poziomu hałasu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Teresa Cisyk po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie określenia dopuszczalnego poziomu hałasu postanawia odrzucić skargę. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

Inne orzeczenia o symbolu:
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

Przedmiotem skargi H. B. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], Nr [...], uchylająca decyzję Starosty [...] Nr [...] z dnia [...] określającej dopuszczalny poziom hałasu na terenach przeznaczonych na cele mieszkaniowo-usługowe, na które oddziałuje skład opału zlokalizowany w T. przy ul. [...].

Pismami z dnia 4 czerwca 2007 r. Sąd wezwał skarżącego do usunięcia braków formalnych skargi przez jej podpisanie oraz do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 200 zł, a to w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.

Skarżący osobiście odebrał wezwania w dniu 14 czerwca 2007 r., o czym świadczy stosowna adnotacja na pocztowym zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki.

Pomimo upływu zakreślonego przez Sąd terminu, skarżący nie zastosował się do wezwań.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skargę należało odrzucić.

Na wstępie należy wskazać, że Sąd z urzędu bada w pierwszej kolejności dopuszczalność skargi, ustalając czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ), zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a.". Przesłankami tymi są: niewłaściwość sądu ( pkt 1 ), wniesienie po terminie ( pkt 2 ), nieuzupełnienie braków formalnych ( pkt 3 ), zawisłość sprawy ( pkt 4 ), brak zdolności sądowej lub procesowej ( pkt 5 ) oraz niedopuszczalność z innych przyczyn ( pkt 6 ), która występuje m.in. w razie niewyczerpania środków zaskarżenia.

Obok wyżej wskazanych przesłanek dopuszczalności skargi, do warunków wymaganych przez przepisy P.p.s.a. do skutecznego złożenia skargi do sądu administracyjnego jako pisma procesowego, zalicza się także stosownie do treści art. 230 § 1 i 2 P.p.s.a. - uiszczenie wpisu od skargi.

Dokonując oceny niniejszej skargi pod wyżej wskazanym kątem należało stwierdzić, że skarga ta podlegała odrzuceniu z powodu niewykonania w terminie zarządzeń Sądu, a to nieuzupełnieniu braku formalnego skargi przez jej podpisanie oraz nieuiszczeniu wpisu od skargi.

W myśl art. 46 § 1 pkt 4 P.p.s.a. w związku z art. 57 § 1 P.p.s.a. skarga, jak każde pismo strony, powinna zawierać podpis strony. Natomiast zgodnie z art. 230 § 1 i 2 od skargi pobiera się wpis, który w niniejszej sprawie, według przepisu § 2 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ), jest wpisem stałym i wynosi 200 złotych.

Niezachowanie wymogów formalnych skargi oraz nieuiszczenie wpisu od skargi, może skutkować wezwanie skarżącego przez Sąd w wyznaczonym terminie, a w razie jego niezachowania - odrzucenie skargi na podstawie odpowiednio art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. i art. 220 § 3 P.p.s.a. Przepisy te stanowią bowiem, że Sąd odrzuca skargę, której braków formalnych nie usunięto w wyznaczonym terminie ( art. 58 § 1 pkt 3 ) oraz od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis ( art. 220 § 3 ).

Pisma Sądu o usunięcie braku formalnego skargi przez jej podpisanie, a także uiszczenie wpisu od skargi, zostały skutecznie doręczone skarżącemu w dniu 14 czerwca 2007 r. Wskazany przez Sąd siedmiodniowy termin upłynął zatem w dniu 21 czerwca 2007 r. Pomimo upływu zakreślonego terminu, skarżący nie zastosował się do wezwania Sądu.

Wobec powyższego, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 oraz art. 220 § 3 ustawy P.p.s.a., należało orzec jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze