Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na zasadzie art. 32 P.p.s.a., w postępowaniu w sprawie sądowoadministracyjnej stronami są skarżący oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi.
Zgodnie natomiast z art. 33 P.p.s.a. osoba, która brała udział w postępowaniu administracyjnym, a nie wniosła skargi, jeżeli wynik postępowania sądowego dotyczy jej interesu prawnego, jest uczestnikiem tego postępowania na prawach strony (§ 1). Udział w charakterze uczestnika może zgłosić również osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego, a także organizacja społeczna, o której mowa w art. 25 § 4, w sprawach innych osób, jeżeli sprawa dotyczy zakresu jej statutowej działalności (§ 2).
Od razu należy zauważyć, że we wszystkich wnioskach złożonych w niniejszej sprawie wskazano błędną podstawę prawną, tj. art. 32 ust. 2 P.p.s.a., podczas gdy przepis ten nie posiada takiej jednostki redakcyjnej. Wnioski miały być zapewne oparte o przepis art. 33 § 2 P.p.s.a., który uzależnia dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika od złożenia wniosku w trakcie trwania postępowania sądowego.
W ocenie Sądu, istotny wpływ na ocenę możliwości rozpoznania przedmiotowych wniosków ma okoliczność, że wszystkie z nich zostały złożone już po wydaniu wyroku, jednak terminie w otwartym do złożenia skargi kasacyjnej. Z uwagi na nieprawomocność wyroku postępowanie sądowe nie zostało jeszcze zakończone, stąd wnioski mogły zostać rozpoznane przez Sąd.
Przypomnienia wymaga, że postępowanie sądowe, do udziału w którym wnioskodawcy chcieli zostać dopuszczeni, zostało wszczęte skargą Wojewody Opolskiego, wniesioną w trybie art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U z 2001 r. nr 142, poz. 1592 z późn. zm., aktualnie Dz. U. z 2013 r. poz. 595). Skarga została zatem złożona przez Wojewodę w ramach nadzoru dokonywanego z punktu widzenia legalności działania organów samorządu terytorialnego. Kompetencje organu oraz zakres nadzoru przewidziane zostały w art. 171 ust. 1 i 2 Konstytucji RP. Na gruncie ustawy o samorządzie powiatowym wojewodzie przysługują środki nadzorcze, realizowane w toku postępowania nadzorczego, umożliwiające władczą ingerencję w działalność organów powiatu w celu określonym w art. 77 ustawy, tj. zapewnienia zgodności uchwał powiatu z prawem. Podstawowym instrumentem prawnym, określonym w art. 79 ust. 1 ustawy, jest stwierdzenie nieważności uchwały w drodze rozstrzygnięcia nadzorczego, natomiast - stosownie do treści art. 81 ust. 1 ustawy - jeśli z uwagi na upływ terminu do wydania rozstrzygnięcia nadzorczego organ nadzoru nie może we własnym zakresie stwierdzić nieważności uchwały organu powiatu, w tym przypadku może zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Postępowanie nadzorcze ma zatem specjalny charakter, a legitymacja skarżącego organu nadzoru oparta jest na samodzielnej podstawie prawnej wynikającej z art. 81 ust. 1 ustawy.