Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. T. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi T. Z. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 13 kwietnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej postanawia: przyznać adwokatowi M. T. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej T. Z., obejmujące wynagrodzenie w kwocie 295,20 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy), w tym podatek VAT w kwocie 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy).
Postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2016 r., starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu, umorzył postępowanie z wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowił T. Z. adwokata z urzędu, w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 13 kwietnia 2016 r., nr [...]. Na tej podstawie, po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej w Opolu, na pełnomocnika skarżącego została wyznaczona adwokat M. T., wykonująca zawód w Kancelarii Adwokackiej w [...], przy ul. [...].
Na rozprawie w dniu 3 listopada 2016 r., na której Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę w sprawie, brała udział pełnomocnik z urzędu, która reprezentowała skarżącego, i która wniosła o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Jednocześnie, pełnomocnik oświadczyła, że koszty nie zostały pokryte ani w części, ani w całości.
Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.) - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a." zważono, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 P.p.s.a., wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Przedmiotem niniejszego orzeczenia są koszty pełnomocnika wyznaczonego z urzędu, poniesione w postępowaniu przed Sądem I instancji.
W niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2015 r., poz. 1801), pomimo tego, że w dniu 2 listopada 2016 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714). Stosownie bowiem do treści § 22 aktualnie obowiązującego rozporządzenia z dnia 3 października 2016 r., w sprawach wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się przepisy dotychczasowe (czyli rozporządzenie z dnia 22 października 2015 r.), do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.
W sprawie, pełnomocnik z urzędu został ustanowiony przed wydaniem wyroku przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, który to wyrok zapadł w dniu 3 listopada 2016 r. Niniejsza sprawa została natomiast wszczęta przed wejściem w życie obecnie obowiązującego rozporządzenia z dnia 3 października 2016 r. Do podjętych przez pełnomocnika czynności będą miały zatem zastosowanie dotychczas obowiązujące regulacje rozporządzenia z dnia 22 października 2015 r. - zwanego dalej: "rozporządzeniem".
Stosownie więc do § 4 ust. 1 rozporządzenia, opłatę ustala się w wysokości co najmniej ½ opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. W myśl natomiast § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia z dnia 22 października 2015 r. opłata maksymalna wynosi w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego - 480 zł. Przepis ten ma zatem zastosowanie w sprawie, z uwagi na jej przedmiot, jakim jest umorzenie postępowania w sprawie przyznania zasiłku okresowego.