Sprawa ze skargi na decyzję Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Jeżewska po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. S. na decyzję Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego postanawia: umorzyć postępowanie. 2

Uzasadnienie strona 1/3

Pismem z dnia 18 września 2009 r., L.S., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Opolu skargę na decyzję Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia [...], nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie prudnickim z dnia [...], nr [...], nakazującą J. i L.S. rozbiórkę wiaty o konstrukcji stalowej, długości około 24 m, szerokości ok. 4,60 m i powierzchni zabudowy ok. 110 m-, zlokalizowanej w P. przy ul. [...], dz. nr A. i B., k.m.[...]. Skarga wniesiona została dnia 21 września 2009 r., co potwierdza data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym.

W uzasadnieniu skargi zarzucono naruszenie przepisów art. 7 w zw. z art. 77 § 1, art. 8, 10 § 1, 80 w zw. z art. 107 § 3, 156 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego. Podniesiono, że zaskarżona decyzja obarczona została wadami prawnymi, które powinny skutkować jej uchyleniem.

Nadto w ocenie skarżącego zachodzi również przesłanka z art. 156 § 1 pkt 4 K.p.a do stwierdzenia nieważności decyzji wydanych w obu instancjach z uwagi, iż zostały one skierowane do osoby nie będącej stroną postępowania, J. S., która wprawdzie pozostaje współwłaścicielką działek, na których posadowiony jest obiekt przeznaczony do rozbiórki, ale nie jest współinwestorem inwestycji, co zdaniem autora skargi jest warunkiem koniecznym do bycia stroną postępowania.

Skarżący wskazał także na błędnie dokonaną przez organy obu instancji interpretację pojęcia "terenu budowy", które może być odczytywane jedynie przez pryzmat definicji zawartej w art. 3 Prawa budowlanego, co uzasadnia zdaniem skarżącego, iż przedmiot nakazu rozbiórki objęty był zwolnieniem z uzyskania pozwolenia na budowę a w konsekwencji również z obowiązku jego zgłoszenia.

W odpowiedzi na skargę, podnosząc argumenty uzasadniające oddalenie skargi zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, Opolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Opolu poinformował Sąd, że dnia 14 września 2009 r. wpłynął do organu wniosek L.S. o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji, który wraz z aktami przesłany został do Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego.

W piśmie z dnia 10 listopada 2009 r. Sąd zobowiązał Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego do udzielenia informacji o przebiegu postępowania z wniosku L.S. o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji odwoławczej.

Pismem z dnia 18 listopada 2009 r. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego poinformował Sąd o wszczęciu z wniosku L.S. postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia [...], nr [...].

Postanowieniem z dnia 14 grudnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny, mając na uwadze przepis art. 124 § 1 pkt 6 w zw. z art. 56 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zawiesił postępowanie sądowoadministracyjne.

Decyzją z dnia [...], nr [...], Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego stwierdził nieważność decyzji Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...], oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie prudnickim z dnia [...], nr [...], uznając, że obie decyzje dotknięte są kwalifikowaną wadą nieważności określoną w art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a., tj. zostały wydane z rażącym naruszeniem prawa. W ocenie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, organy nadzoru budowlanego obu instancji nie ustaliły stanu faktycznego sprawy, co przy wyraźnym sprzeciwie strony odnośnie dokonanej przez organy nadzoru budowlanego kwalifikacji, stanowi rażące naruszenie art. 7 i art. 77 § 1 K.p.a. w związku z art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 Nr 156, poz. 1118), które miało wpływ na rozstrzygnięcie sprawy. W szczególności Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wytknął organom obu instancji, iż nie poczyniły ustaleń w przedmiocie czy obiekt budowlany objęty nakazem rozbiórki stanowi samowolę budowlaną, kiedy sporna wiata została wybudowana, jakie było lub jest jej aktualne przeznaczenie, a także czy zakończone zostały roboty budowlane objęte decyzją Starosty Prudnickiego z dnia 6 grudnia 2005 r. nr [...] o pozwoleniu na budowę. Za błędne uznał także stanowisko obu organów, przyznając tym samym rację skarżącemu, że obiekt przeznaczony do czasowego użytkowania w trakcie realizacji robót budowlanych może być posadowiony tylko na działce, na której realizowana jest budowa obiektu budowlanego na podstawie pozwolenia na budowę. W pojęciu teren budowy mieści się nie tylko działka, na której realizowana jest budowa, ale i teren do tej działki przyległy, jeżeli inwestor ma prawo do jego wykorzystania tym celu.

Strona 1/3