Należy podkreślić, że termin, o którym mowa w art. 53 § 1 P.p.s.a. jest terminem ustawowym i w przypadku jego uchybienia dopuszczalne jest jego przywrócenie na wniosek strony. Zatem skuteczne wniesienie skargi i nadanie sprawie dalszego biegu jest możliwe w przypadku złożenia przez nią lub jej pełnomocnika, w terminie przewidzianym w art. 87 § 1 P.p.s.a. wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi i uwzględnienie tego wniosku przez Sąd. Stosownie bowiem do art. 86 § 1 P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Wniosek o przywrócenie terminu, musi być jednakże złożony za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 2, § 3, § 4 P.p.s.a).
W niniejszej sprawie przyczyną, która spowodowała uchybienie terminu do wniesienia skargi do sądu, była wola skorzystania przez M. M. z pomocy profesjonalnego pełnomocnika w celu sporządzenia tej skargi, a w konsekwencji oczekiwanie na rozpoznanie jego wniosku o przyznanie prawa pomocy, przez referendarza sądowego. W sytuacji zatem, gdy skarżący tę pomoc otrzymał, to ustanie przyczyny uchybienia terminu do wniesienia skargi związane jest ściśle z chwilą powzięcia wiadomości przez adwokata wskazanego przez samorząd adwokacki o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu. W sytuacji bowiem niedochowania terminu wniesienia skargi, o którym mowa w art. 53 § 1 P.p.s.a., na skutek wystąpienia o przyznanie prawa pomocy w postaci ustanowienia adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego - przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi ustaje z dniem, w którym powiadomiony o ustanowieniu pełnomocnik ma możliwość sporządzenia i wniesienia skargi do sądu, nie później jednak niż dzień upływu 30 dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do roli pełnomocnika. W przypadku ustanowienia pełnomocnika w ramach prawa pomocy (art. 244 P.p.s.a.) dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi, jest dzień, w którym pełnomocnik ten miał rzeczywistą możliwość wniesienia tej skargi po zapoznaniu się z aktami sprawy. W istocie zatem siedmiodniowy termin, o którym mowa w art. 87 § 1 P.p.s.a. rozpoczyna bieg po dacie, w której ustanowiony - w ramach przyznanego stronie prawa pomocy pełnomocnik - realnie mógł sporządzić i wnieść skargę. Czym innym jest bowiem termin trwania przeszkody rozumiany jako czas, w którym taki pełnomocnik ma obiektywną możliwość "przygotowania" się do wniesienia skargi, a czym innym jest siedmiodniowy termin, przepisany do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności. Terminy te się nie przenikają, lecz następują kolejno po sobie. Realnie zatem pełnomocnik może złożyć wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi po upływie trzydziestodniowego terminu niezbędnego do jej sporządzenia (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 lipca 2014 r., sygn. akt II FZ 1100/14, dostępne w internetowej bazie orzeczeń, wszystkie przywołane w niniejszym postanowieniu orzeczenia dostępne są w bazie orzeczeń sądów administracyjnych, na stronie internetowej: www.nsa.gov.pl).
W ocenie Sądu, przywołane powyżej okoliczności sprawy uprawdopodabniają twierdzenie, że pełnomocnik z urzędu dochował wymaganego terminu do wniesienia skargi. Pismo Okręgowej Rady Adwokackiej w Opolu, informujące tut. Sąd o wyznaczeniu adwokata M. K. pełnomocnikiem z urzędu, pochodzi z dnia 2 grudnia 2015 r. i wpłynęło do tut. Sądu w dniu 9 grudnia 2015 r., a zawiadomienie o wyznaczeniu, pełnomocnik ten otrzymał w dniu 8 grudnia 2015 r. Zatem złożenie przez pełnomocnika wniosku o przywrócenie terminu w dniu 23 grudnia 2015 r. oznacza, że termin, o którym mowa w art. 87 § 1 P.p.s.a. został zachowany.
Ponadto, analizując stan faktyczny sprawy na tle powołanych wyżej przepisów Sąd uznał, że zarówno strona skarżąca, jak i jej pełnomocnik nie zawinili w uchybieniu terminu do wniesienia skargi.
W oparciu więc o całokształt okoliczności sprawy należy stwierdzić, że przedstawiona przez pełnomocnika skarżącego argumentacja stanowi pozytywną przesłankę pozwalającą na przywrócenie uchybionego terminu i stąd też złożony przez pełnomocnika wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 24 sierpnia 2015 r., podlegał uwzględnieniu, o czym tutejszy Sąd działając na zasadzie art. 86 § 1 P.p.s.a, orzekł w sentencji.