Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Tarnów Opolski w przedmiocie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Sędzia WSA Teresa Cisyk - spr. Sędziowie Sędzia WSA Daria Sachanbińska Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Górska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Gminy Tarnów Opolski z dnia 27 lutego 2006 r. nr XXXV/231/06 w przedmiocie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy postanawia: umorzyć postępowanie.

Uzasadnienie

Wojewoda Opolski wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na uchwałę Rady Gminy Tarnów Opolski, z dnia 27 lutego 2006 r, nr XXXV/231/06 w sprawie uchwalenia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy. W skardze tej, podnosząc zarzut podjęcia zaskarżonej uchwały z istotnym naruszeniem prawa, Wojewoda wniósł o stwierdzenie jej nieważności w całości.

W piśmie z dnia 3 lipca 2007 r., Gmina Tarnów Opolski oznajmiła, iż uznaje skargę za uzasadnioną. Zgadzając się w całości z przedstawionymi zarzutami w skardze, przedstawiła uchwałę z dnia 28 czerwca 2007 r., Nr IX/59/07, w sprawie skargi Wojewody Opolskiego (...), w której zawarła postanowienie w § 2, że uchyla zaskarżona uchwałę z dnia 27 lutego 2006 r.

W piśmie procesowym z dnia 8 sierpnia 2007 r., Wojewoda Opolski podniósł, że zaskarżona uchwała została przez Gminę Tarnów Opolski przesłana do Sądu po upływie ok. 9 miesięcy, a zatem wbrew nakazowi wynikającemu z przepisów. Wojewoda podniósł, że zaskarżona uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego z dnia 11 października 2006 r., Nr 69, poz. 2102, natomiast uchwała ją uchylająca została opublikowana w/w Dzienniku, w dniu 18 lipca 2007 r., Nr 54, poz. 1731. Dodał także, że podtrzymuje żądanie skargi, bowiem nie ma wiedzy czy zaskarżona uchwała wywołała skutki prawne.

W piśmie procesowym z dnia 10 grudnia 2007 r., Gmina Tarnów Opolski oświadczyła, że zaskarżona uchwała z dnia 27 lutego 2006 r., nie wywołała skutków prawnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Niniejsze postępowanie podlega umorzeniu.

Stosownie do brzmienia art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) -zwanej dalej P.p.s.a., organ którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Uwzględnienie skargi przez organ w trybie art. 54 § 3, P.p.s.a. skutkuje bezprzedmiotowością postępowania sądowoadministracyjnego, co stanowi z kolei przesłankę umorzenia postępowania w oparciu o art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. Stosowanie bowiem do art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a, Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania sądowoadministracyjnego, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe z innych przyczyn, niż wskazane w art.161§1 pkt 1 i 2. Bezprzedmiotowość,o której mowa w art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a., będzie zachodziła natomiast wówczas, gdy w toku postępowania, przed wydaniem wyroku, przestanie istnieć przedmiot zaskarżenia.

W rozpatrywanej sprawie, uwzględniając w całości zarzuty podniesione w skardze, Rada Gminy Tarnów Opolski, podjęła uchwałę z dnia 28 czerwca 2007 r., na mocy której zaskarżona uchwała została uchylona. Jednocześnie uwzględniająca skargę uchwała została opublikowana i zgodnie z oświadczeniem Gminy zaskarżona uchwała, w czasie jej obowiązywania, nie wywołała żadnych skutków prawnych.

W tym miejscu trzeba powiedzieć, że z bezprzedmiotowością postępowania sądowoadministrcyjnego "z innych przyczyn" w rozumieniu art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. mamy do czynienia, gdy zaskarżony akt zostanie pozbawiony bytu prawnego w rezultacie skorzystania przez organ, którego akt został zaskarżony, z uprawnień samokontrolnych przewidzianych w art. 54 § 3 P.p.s.a., poprzez uchylenie go przez ten organ. Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

Skoro zatem, zaskarżona uchwała wyeliminowana została z obiegu prawnego, uznać należało, iż w niniejszej sprawie, z uwagi na brak przedmiotu zaskarżenia, zaistniała przesłanka umorzenia postępowania, o której mowa w art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec, jak w sentencji.

Strona 1/1