Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 20 listopada 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia: umorzyć postępowanie. 3
A. G. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 20 listopada 2013 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Namysłowie, z dnia 14 sierpnia 2013 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 16a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. nr 139, poz. 992 z późn. zm.), którą odmówiono przyznania skarżącemu specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku koniecznością opieki nad bratem - K. G..
Postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2014 r., sygn. akt II SA/Op 164/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, zawiesił postępowanie sądowe z uwagi na zainicjowanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, sygn. akt II SA/Po 1026/13, postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym co do zgodności z Konstytucją RP przepisów ustawy zmieniającej ustawę o świadczeniach rodzinnych i przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą z dnia 7 grudnia 2012 r., w zakresie w jakim pomija wśród uprawnionych do uzyskania specjalnego zasiłku opiekuńczego osoby, na których ciąży obowiązek alimentacyjny i które nie podejmują zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby, w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji, to jest zgodności z art. 2, art. 18, art. 32 ust. 1, art. 71 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
W piśmie procesowym z dnia 2 lipca 2014 r., skarżący oświadczył, że wnosi o umorzenie postępowania. Podniósł, że podstawą tego żądania jest wejście w życie ustawy z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, które to przepisy umożliwiają skarżącemu uzyskanie prawa do zasiłku dla opiekuna, z wyrównaniem od dnia 1 lipca 2013 r., bez potrzeby orzekania o sprawie przed sądem.
Postanowieniem z dnia 10 lipca 2014 r., Sąd podjął zawieszone postępowanie, a po podjęciu postępowania, sprawie nadano nową sygnaturę II SA/Op 369/14.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm. - dalej zwana jako: "P.p.s.a."), skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Analiza pisma procesowego skarżącego z dnia 2 lipca 2014 r., wskazuje, że wolą skarżącego było cofnięcie skargi, następstwem którego to oświadczenia jest umorzenie postępowania w sprawie. Zatem skoro skarżący żądał umorzenia postępowania, a zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a., sąd umarza postępowanie jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę (pkt 1), w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania (pkt 2) oraz gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe (pkt 3), to uzasadnionym było uznanie, że jego wolą było cofnięcie skargi i umorzenie postępowania, jako konsekwencja tego cofnięcia.
Wobec stwierdzenia, że w niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności uzasadniające uznanie cofnięcia skargi za niedopuszczalne, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, na mocy art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. umorzył postępowanie sądowe, o czym orzekł w sentencji.